mooi blou blom
vanoggend bibberende gebede:
somers oninhaalbaar verby
ononderbroke blou soos donderweer
verhef bo daknokke, bo bome van eenderse vere
geen ontkenning van die vlug nie
die dood is ’n hoë C
houtkapper wat sketter
se onverskrokke aria deur die leë lug
’n sonkol gesplits deur spieëls
brokkelende verbygang
die dood is ’n mooi blou blom
van onverwylde woordloosheid
die tong sterf dadelik af
en stilte land soos vlinders
op blou kelkblare
die dood is ’n afdwaalwoord
wat koggel in ’n kelk van kleure
in spieëls onspelbaar verwring
en jy vermoed
verlossing is verloorbaar ver
’n blom lê buite
by die buitedeur verwilderde voëls
uit bome verdwaal
© Ilse van Staden. Mei 2009.