Tydens die pasafgelope Poetry International-fees te Rotterdam is bekend gemaak dat Mischa Andriessen (1970) vanjaar die C. Buddingh-prys vir beste digdebuut ontvang vir sy bundel Uitzien met D. Die hoofbeoordelaar, Wim Brands, het Andriessen beskyf as die ‘meester van het ongezegde’ wat die vermoë het om die leser ‘bij de haren mee te slepen, tot nadenken aan te zetten en te laten lachen.’ Volgens die NRC se korrespondent beweeg Andriessen se poësie op die gens tussen prosa en poësie. Hieroor het die pryswenner hom tydens sy ontvangstoespraak soos volg uitgelaat: “Het echt lyrische lag mij nooit. Toen ik deze vorm vond op de grens van poëzie en proza dacht ik: dit is het. Ik ben geen schaver, veel van mijn werk is ontstaan toen ik forensde en de dag begon met dagboekmijmeringen.” In sy voorskou tot die oorhandiging het Arie van den Berg die volgende oor die uiteindelike pryswenner se debuut te sê gehad: “Uitzien met D. van Mischa Andriessen lijkt evenmin zonder citaten te kunnen. Welgeteld tienmaal nam de dichter een fragment uit de wereldliteratuur als motto. Die motto’s zijn net zo overbodig als de titels van de afzonderlijke gedichten. Samen vormen de verzen een verhalende cyclus, die ook of juist zonder titels een intrigerende spanning oproept. Andriessens taalgebruik balanceert op de grens tussen proza en poëzie, maar naarmate het verhaal zijn vorm krijgt blijkt steeds duidelijker dat hier een dichter aan het woord is. Het allerdunste kan dan al overtuigen, zoals in: ‘Zo lichtvaardig, / verlangen naar storm / onder een stolp. Maar het is vooral de steelse samenhang tussen de verzen die de cyclus kracht geeft. En ook de eenvoudige, maar steeds rake taal die dit drama van zoiets ongewoon gewoons als een relatie tussen twee mensen woorden geeft. Uitzien met D is een overtuigend debuut.” (Lees gerus die NRC se volledige berig op hul boekeblad.) Die bundel het by De Bezige Bij verskyn en Alfred Schaffer was die redakteur daarvan. Veels geluk, Alfred! Mag daar sommer nog baie pryswenners onder jou redakteurshand vorm aanneem …
Interessant genoeg staan hierdie toekenning lynreg gefokus op twee belangrike gesprekspunte wat tans in ons eie geledere gevoer word: die kwessie van die sogenaamde “andekdotiese” vers (of “vertelvers” soos soms daarna verwys word) en die (oormatige) gebruik van literêre aanhalings en intertekstuele verwysings soos deur Lucas Malan geopper in sy kommentaar op Johann de Lange se Die algebra van nood. Vir jou leesplesier plaas ons hieronder een van Andriessen se verse; oordeel gerus self of hierdie (goeie) poësie is.
En onthou – vanaand om 22:00 kan jy na Vers & Klank op RSG luister. Nic de Jager lees dan gedigte uit Dolf van Niekerk se nuutste bundel Lang reis na Ithaka voor. Die program staan onder die bekwame leiding van Margot Luyt. (Volg gerus die skakel na “Publikasies” op die tuisblad indien u ietsie meer oor dié bundel wil lees, of besoek Dolf van Niekerk se gedigtekamer waar daar ook ‘n videogreep is van ‘n vers wat hy self voorlees.)
Geniet die dag!
LE
Ontrouw
D is ontrouw gebleken.
Opeens duurt de zomer hem te lang,
hij wil iets anders; in een open rijtuig
door de straten het plebs toewuiven,
bruiswijn drinken, met de pink omhoog.
De vraag is waar ik blijf,
in dit nieuwe leven van D.
Het voelt vreemd niet te weten
wie er over je lot beschikt,
naast iemand te zitten
die twijfel noch wroeging kent
en zich oefent in het buigen.
© Mischa Andriessen (Uit: Uitzien met D., De Bezige Bij, 2008)