Dit wil my voorkom asof die geskrop tussen die Vlaamse en Nederlandse letterkundes net nie wil end kry nie. So is dit verlede Saterdag bekend gemaak dat Alfred Schaffer vanjaar met die Jan Campert-prys vereer is, maar tot op hierdie oomblik het daar glo nog geen berig hieroor in die twee vernaamste Vlaamse koerante, De Standaard en De Morgen, verskyn nie.
“Bekrompenheid kenmerkt de Vlaamse kwaliteitskranten”, skryf Johan Velter op sy blog. “Zelfgenoegzaamheid. Gekooide geesten. In een tijd waarin het multiculturele de norm is, tonen de kwaliteitskranten welke ‘poortwachtersfunctie’ ze nog hebben: ze verengen de informatie tot de eigen kring.”
Heel tereg wys Velter daarop dat dié twee koerante dit uitgebasuin het toe die Vlaamse digter, Peter Verhelst, verlede jaar met dié gesogte prys bekroon is. Verdermeer is die ander pryswenners van vanjaar wel vermeld, waaronder die Nederlander Arnon Grunberg, wat die Constantijn Huygens-prys ontvang het vir sy prosawerke. ‘n Ongemaklike oorsig of blatante verswyging? Hoe dit ook al sy, dit bly ‘n jammerte wanneer poësie in die kruisvuur van struweling tot onreg kom.
Nietemin, die kostelikste gedeelte van dié inskrywing is die kommentaar wat onder aan Johan Velter se stuk geplaas is deur ene “jevski”: “”Misschien bestaat er slechts één juiste indeling van de mensen: in bosmensen en woestijnmensen. Het bos is vol vragen. Alleen de woestijn vraagt niets, geeft niets en belooft niets. De woestijnmens heeft slechts één gevoel en kent slechts één waarheid. De bosmens heeft vele gezichten. De fanaticus komt van de woestijn, de scheppende mens van het bos.”
Presies wat die verband tussen Jevski se kommentaar en Velter se aanklag van diskriminasie jeens Nederlandse digters is, is ietwat onduidelik.
Vir jou leesplesier plaas ek vanoggend Alfred Schaffer se gedig, “Politiek voor beginners”. Dié gedig vorm deel van ‘n sesdelige siklus wat hy saam met Saskia de Coster geskryf het. Dit is inderdaad ook opgeneem in die bekroonde bundel Kooi. Boonop lewer dit nogals ironiese kommentaar op die bedenklike politiekery wat soms in die media aangetref word. En die provinsialistiese aard daarvan.
***
Intussen is die beloofde vertalings van Anna Akhmatova en Wislawa Szymborska se gedigte geplaas. En Ilse van Staden het ‘n pragtige blog oor ‘n herbesoek aan haar “fluisterklip” gelewer. Lekker lees en mag hierdie dag van versoening vir jou inderdaad ‘n versoende dag wees …
Mooi bly.
LE
Politiek voor beginners
Je staat te glunderen, alsof je al gewonnen hebt. Of wil je de
menukaart zien? Lieveling, er trok vandaag een optocht door
de straat, er was confetti, er waren voorzorgsmaatregelen, er
was genoeg voor iedereen. De dag stond bol van nijverheid.
Dit is geen gezeur, dit is de kolder in m’n kop, secondewerk.
En dit hier liep ik in de oorlog op, ik was een scherpschutter,
ik schoot met scherp, waande mij een voorvader, mijn bleke
snufferd in alle soorten en maten. Zo ging dat in die tijd van
voor de nieuwsberichten, wie niet deugde kon bij het grofvuil.
Ik moest tot inkeer komen, kwam tot inkeer en toen wilde ik
naar huis – tussen de flats laat jij je hondje uit, het kinderspel,
de graffiti, het gekef, alles in nostalgisch zwart en wit. Luister,
brult de meester. Eendracht, klaagt de meester. Wie de schoen
past, begint de meester. Maar wat het ook was, het is verleden.
(c) Alfred Schaffer (Uit: Kooi, 2009)