Chris Coolsma. Shall I compare thee to a summer’s day?

Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate.
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date.
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimmed;
And every fair from fair sometime declines,
By chance, or nature’s changing course untrimmed.
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou ow’st;
Nor shall death brag thou wand’rest in his shade,
When in eternal lines to time thou grow’st,
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.

William Shakespeare

Je bent vandaag een zomerdag gelijk.

Zo’n grauwe Hollandse, die klam en kil

Verloopt, een voetstap in het zompig slijk

Der eeuwigheid. Door mijn beslagen bril

Lijk jij een natte poedel in de mist

De ooit frivole haren platgeslagen.

Eens was je moeders mooiste, onbetwist,

Maar nu doe je mijn harteklop vertragen.

Wat een geluk dat zielen eindig zijn

En niet door niets  verhinderd verder zwerven,

Ontzield en toch gekweld door zielenpijn,

Gedoemd om nimmer af te sterven

En dat het lichaam ooit ontbindt tot stof

Waarin het jong gebroed zijn naam zal kerven.

Chris Coolsma