Nederlandse digkuns in rou gedompel

Die Nederlandse digkuns is die afgelope paar dae in rou nadat een van hul mees geliefde digters, Driek van Wissen (66), onverwags verlede Donderdagaand in Istanbul gesterf het weens ‘n breinbloeding. Van Wissen, wat van 2005 tot 2009 die Dichter des Vaderlands was, het hom alom bemind gemaak vanweë die wyse waarop hy met onverdrote ywer die digkuns aan die breë publiek bekend gestel het: “Ik vond het mijn taak als Dichter des Vaderlands om meer medeburgers met de dichtkunst te laten kennismaken,” het hy sy voorneme met sy aanstalling as Dichter de Vaderlands in 2005 verklaar. Gereeld het hy tydens sy ampstermyn in afgeleë, plattelandse gebiede opgetree; ook by etlike inrigtings, tehuise en aftree-oorde.

Sy eie poësie is getipeer as uitermate vormvas, met heelwat (speelse) rymdwang en het bestaan uit ligte, vermaaklike verse, liedjies en wat hy genoem het “snelsonnette”. Self het hy sy gedigte soos volg in ‘n vers beskryf: “Elk vers is een verbluffende synthese / Van wijsheid en esprit, van ernst en grap/ Van sprankelend begin tot sterke frappe.”

Uiteraad wemel die internet van huldeblyke; bykans elke publikasie in Nederland, waaronder Kester Freriks in die NRC Handelblad, het omvattend oor Driek van Wissen se dood berig … Met die opsigtelike uitsondering van Ramsey Nasr, die teenswoordige Dichter de Vaderlands. Van hom was daar nog geen reaksie op die afsterwe van een van Nederland se mees geliefde digters nie.

Chrétien Breukers het derhalwe in ietwat geïrriteerde toon op De Contrabas reageer: “Het heeft onze Dichter des Vaderlands tot nu toe niet behaagd, zijn voorganger te herdenken. Maar ja, als de heilige driehoek Palestina, Eigengeilheid en Effectbejag ver weg zijn, is Nasr ineens doofstom. Kreeg Vinkenoog nog een even warrig als langdradig gedicht nagezonden naar de eeuwige wietvelden, Van Wissen – door Poetry en de NRC 4 jaar geduld en niet, zoals Nasr, uitbundig omarmd en geknuffeld – moet het voorlopig zonder vers doen; maar ja, het opjutten van de katholieke kerk en premier Balkenende zijn natuurlijk zaken die iets meer publiciteit opleveren, mits de ellenlange uitingen van “authentieke” woede op de juiste, licht-aangebrande toon worden gebracht.”

Vir jou leesplesier volg een van Van Wissen se ernstiger “snelsonnette” hier onder.

***

Sedert Vrydag het daar twee Digstringe by gekom, te wete Marius Swart se “liefdes-e-pos” en Antjie Krog se “Vier seisoenale waarnemings van Tafelberg“. Nog nuwe toevoegings is ‘n blog deur Andries Bezuidenhout, ‘n bydrae deur Pieter Hugo tot vandeesmaand se Blogfokus en sewe verse van Cas Vos wat deur Leon de Kock na Engels vertaal is en in die vertaalkamers geplaas is.

Ten slotte fokus ek jou aandag op Woordfees wat aansoeke inwag vir volgende jaar se program. Die sluitingsdatum vir Woordfees 2011 is 15 Augustus. Dan kan jy gerus ook kennis neem van ‘n gesprek wat eerskomende Woensdag by IDASA se sentrum in Kaapstad tussen Breyten Breytenbach en Charl-Pierre Naudé gevoer gaan word.

Lekker lees aan alles en geniet die week wat op hande is.

Mooi bly.

LE

 

Joris

 

Ik heb vanavond, met de poes op schoot
De onrust uit het beestje weggestreken
Waarbij de goedzak mij heeft aangekeken
Met ogen zo onpeilbaar diep en groot
Dat het mij een moment heeft toegeleken
Als was hij eeuwenlang al deelgenoot
Van het geheim van leven en van dood
En nu dan op het punt stond om te spreken.

Een aandrang, waar hij niet voor is bezweken
Omdat hij langzaamaan de ogen sloot
en nog een lome haal gaf met zijn poot
Als halve aai en onzachtzinnig teken
Dat men hem ooit nadrukkelijk verbood
Het zwijgen rond die zaken te verbreken.

© Driek van Wissen (1943 – 2010)