- Christophe Tarkos
In nog ‘n gereaktiveerde plasing op Raster kan die franse digter Christophe Tarkos (1963-2004) se gedigte nou gelees word, tesame met ‘n bondige oorsigartikel. En watter vreemde leeservaring is dít nie; enersyds neig dit na wat seker ook onder ‘konkrete poësie’ verstaan kan word, dog andersyds is dit smeulende evokasie en resonansie: “Wie een tekst van Christophe Tarkos onder ogen krijgt ziet onmiddellijk dat deze het resultaat is van een zeer methodische manier van schrijven. Tarkos is geen schrijver die zijn gedichten vrij associërend opbouwt. Al in de eerste zin geeft hij de sleutelwoorden die in een reeks permutaties en variaties voor een belangrijk deel ook de andere zinnen zullen domineren. Je zou van een procédé kunnen spreken, maar dat drukt – anders dan het begrip methode – minder sterk uit met welke nauwgezetheid en met welke logica Tarkos de taal in zijn gedichten wil laten werken. Want dat is wat hij vooral probeert te doen: de taal in een gedicht laten werken.”
Indrukwekkend, inderdaad.
In Tarkos se gedigte kom daar ‘n besondere hegte vervlegting van inhoud, vorm en musikaliteit tot stand; op ‘n heel letterlik, bykans meganiese manier: “De woorden wordt niet één of enkele verschijningen in een zin gegund, maar zin na zin tot een volgende aanwezigheid gedwongen. Tarkos wil niets minder dan de taal revitaliseren en zo opnieuw tot een middel maken om waarheid uit te drukken.”
Vir jou leesplesier volg daar een van Tarkos se gedigte onderaan. (Kliek op die gedig om dit te vergroot na die korrekte tipografie.) By Raster is daar nog sommer ‘n hele klomp waaraan jy jou kan verlekker.
***
Vanoggend is daar twee nuwe bydraes om aan te kondig en dit is Lize Viljoen wat skryf oor die internasionale krisis in Suid-Korea en Carina Stander wat vroeg vanoggend ‘n stuk geplaas het oor die voëlfrustrasies. Gebruik dan sommer ook die geleentheid om op jou agterstallige leeswerk in te haal; soos byvoorbeeld Ilze Gertenbach se artikel oor ‘n Jungiaanse interpretasie van bome in die digkuns van Sylvia Plath en Karin Boyde.
Mooi bly.
LE
(c) Christope Tarkos (Uit: Raster #119, 2007)
Vertaling deur Kiki Coumans.