Vermoedelijk hebben alle dichters een opschrijfboekje. Dat is voor hen net zo essentieel als een taperecordertje voor een muzikant, een schetsboek voor een beeldend kunstenaar, of een handycam voor een cineast. Het dient om snelle invallen vast te leggen. Op basis waarvan je later misschien iets kúnt. Aanvankelijk kocht ik mijn notitieboekjes bij de HEMA. Heb er daarvan een hele reeks volgekriebeld. Op zeker moment echter nam de Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij (waarvan HEMA een afkorting is) ‘mijn’ modelletje uit de handel. Toen schakelde ik over op de Bur-O-Class Aurora, die ik sindsdien (bestelnummer 4324) afneem bij kantoorboekhandel Kockx (Anno 1878) in de Korte Gasthuisstraat hier om de hoek in Antwerpen. Op 22 november vorig jaar nam ik nummer 26 in gebruik, en ik ben bijna aan nummer 27 toe. Wat noteerde ik daarin zoal? Woorden of zinnen die ik tegenkom in dagbladen en tijdschriften. Of zelf bedenk. Of ontleen aan bestaande teksten. Zo lees ik, al bladerend, een eenvoudig zinnetje als “Wat heb je onderweg gezien?” Daarbij schreef ik dat het een vrije vertaling is van “Dic nobis, Maria, quid vidisti in via?” (uit de Sequentia van de Paasdag die ik toen onder ogen had). Of “Het is een kunst elkaar te missen. Waar jij gisteren was ben ik morgen.” (gehoord op een Brussels terrasje, van mensen aan het tafeltje naast het mijne). Of “Breng licht wat zwaar op het hart ligt” (aantekening: cf. blz. 142 van Dada! Dada?, het boek dat ik op dat ogenblik aan het lezen was). Er staan ook ‘gewoon’ woorden in die me op het moment van het trekken van de vulpen aantrekkelijk leken. Als gelp, als grensverkeer, als vogelmelk. En soms inspireren stukjes ondertitels van films me. Zo bekeek ik deze week Tideland van Terry Gilliam. Ik kon niet ophouden met noteren! Tot ik besloot daarmee op te houden, en de film rustig af te kijken. Die was immers toch opgenomen. Geweldige rolprent! Een dag later ben ik met de laptop voor het scherm gaan zitten, en tikte ik er – vooruit en achteruit spoelend, de pauzeknop vaker gebruikend dan ooit – naarstig op los. Het leverde een fiks bestand op. En daarmee ben ik vervolgens kopiërend, knippend en plakkend aan de slag gegaan. Een blik in de poëtische keuken! Of er verder ooit iets mee gaat gebeuren weet ik niet maar dit hield ik aan het aanschouwen van Tideland over: www.turfland.blogspot.com