Lambertus van Sint-Omaars beschrijft de wereld
I
Je laat me binnen. Je verbaast je over mijn bril,
mijn pen, mijn rare kleine opbelmachine. Wat
opbellen is? Dat je in Sint-Omaars kunt spreken
met iemand uit Saint-Omer als er huizen tussen
staan, er velden tussen liggen. Je reactie doet me
denken. Tijd genoeg. En dat je nog niet weet
dat de aarde rond is, joh. Dat je dat nog niet weet.
II
Zijn hand schreef. Ik tik met de mijne door zijn ogen.
Ik ruik zijn inkt en mijn scotch. Kastanjelaren
staren bloeiend over eeuwen heen. Zeg me welke
goden je kelderfris nog kent. Tors het kruis mee,
als Jozef van Arimatea nu meer dan duizend jaar
geleden. Waarom ik ongekend Vlaams spreek, Latijn
en Angelsaksisch ken. Wat lingua franca zeggen wil.
[….]
XIV
Tegen de aarde gedrukt als een natte pelgrimsmuts
dorpen in mantels van naaldhout. Geen houden aan
is er aan vroeg voorjaar: paarden bijten in hun breidels,
zwaluwen gieren naar de tinnen, honden worden dol.
Het geringe geluid van licht verbaast hem. Hij weet
dat uit riet immer eerst de vrouwtjeseend opvliegt
en dat daarna dan pas de woerd volgt. Het is schrijftijd.
XV
Hij kruimt wat kaas voor zijn vriend de rosse kater
die al spint voor hij aan strelen begint. Aah, bier
is lekker water vindt hij telkens weer. Hard gewerkt
heeft hij heden, zowat een hele eeuw weer ligt nu
voor immer vastgelegd. Hij krabt zijn ballen, geeuwt
en doet de ogen toe. Er mag een dut. Vanavond meer
misschien bij kaarslicht, maar nu eventjes geen fut.
[….]
© Bert Bevers. 2011
De bundel Lambertus van Sint-Omaars beschrijft de wereld is volledig te lezen op deze link:
http://www.bertbevers.com/nieuwlambertus.htm
Albert Hagenaars wijdde een uitgebreide bespreking aan deze bundel:
http://deverborgenhoek.blogspot.com/2010/05/bert-bevers.html