Versindaba
~ 'n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Een Afghaanse windhond en een kleine neus

Je hebt een Afghaanse windhond en een kleine neus

Op beiden ben je trots

Vroeger toen je mijn nachtverpleger was zag ik je graag

Ik dacht dat je waardig en dapper was

Vandaag weet ik dat waardigheid en dapperheid na twaalf jaar onhoudbaar zijn.

Het is een ongemakkelijke boswandeling

Je misprijst de bomen die geen bladeren kunnen verliezen

Je misprijst de mensen die niet thuis kunnen blijven

Mijn woning is klein, morgen kom je kijken

Ik heb een filmposter gekocht om een gespreksonderwerp te hebben.

Mijn lievelingsfilm is misschien Vertigo

Maar het kan ook High Noon zijn, of Lolita van Stanley Kubrick

Ook al is het nimfje te oud en te sluw

Vroeger toen ik je seksslavin was sprak je nooit over je gezondheidsproblemen

Nu vertel je in geuren en kleuren over de darmziekte die je van je genen hebt gekregen.

Je hebt een origineel syndroom en een verend kapsel

Morgen in mijn woning zal ik je koffie met gif schenken

Of zonder gif

En koekjes in de vorm van voorgoed voorbije amfibieën

Die geef ik altijd aan de bezoekers waar ik schrik van heb.

Ik wil je niet vermoorden

Niet echt, je bent te sterk, en je draagt een wapen

Vroeger toen je mijn nachtverpleger was wachtte ik op je zaklamp en je penis

Beiden lieten je soms in de steek, mijn schuld

Na het ziekenhuisontslag heb ik lang rondgezworven, ik heb mijzelf gered.

©Delphine Lecompte / 2015