TEN OOSTEN VAN OOSTENDE
Het landschap verbergt zich in juli,
ziet hoe de zee beweegt, vrijblijvend
en niettemin trefzeker als het ogenblik
met zijn steeds toenemende betekenis.
En jij, je doorbladert deze stad en
telt de duizenden mensenstemmen.
De zon straalt hier lukraak, wordt
verbannen naar de volgende zomer.
Schoonheid rijdt zich weer vast
in het serene zand van de avond,
trekt zich terug in de schemering
en lonkt naar wat ze aardig vindt.
Willem M. Roggeman, 2024