Versindaba
~ 'n Weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

157

ek dink aan pypkaneel en steranys

naeltjies neut en ‘n virusvrye bosparadys

‘n lourierblaar in roomsop met ‘n sjerrie maar

ek eet brood en botter – asem laat gaan – dis wys

158

en na die virus eenkeer elke skrikkeljaar

het ek haar daar in ‘n gariepdorp gewaar

met ‘n uitsig op ‘n wingerd werklik wondermooi

naby ons groot rivier – haar werk was klaar

159

in hierdie rymkwatryne

met soms die sluk van wyne

herdenk ek op ‘n manier kovidtye

in vae verdwynende woordlyne

© Annora Eksteen, 2021

153

ek haal asem in ‘n helder herfsdagdroom

teken mandalas, maak my gedagtes skoon

geen osstert sappig met  sauvignon, want

dit is kovid-19 min-min geld waar ek woon

154

margot aan kovid oorlede, moeg, gedreineer,

teen terugslae, dood, nie meer enige verweer

tydens die lang pandemie, onthou ons in 2021

haar stem in  tinta barocca, saam met die seer

155

margot aan kovid oorlede, moeg, gedreineer,

teen terugslae, dood, nie meer enige verweer

tydens die lang pandemie, onthou ons in 2021

haar stem in  tinta barocca, saam met die seer

156

om ‘n stilte te vind in ‘n kovidherfsverhaal

om ‘n herfslied te sing in ‘n inheemse taal

herfskwatryne met rosyne en droëwit wyne

herfswingerde word nou weereens winterkaal

© Annora Eksteen, 2021

149

bestyg ‘n heuwel en vind altyd lig

in kovidtyd veral weer in ‘n gedig

met eikewyn met brood, vind ek

in skranderes ‘n intellektuele insig

150

die groeikrag van hektaars wye wyngrond

ook kovid bitterheid in my musikale mond

‘n boeket van frankbessies op my palet

so ryp en rond, so donkerpruim-gesond

151

en  weer – na die moedeloosheid

tree in ‘n berustende gelatenheid

kovidherfsson so mooi deur ‘n prieel

nou niks verwyt – en ook geen spyt

152

en  weer – na die moedeloosheid

tree in ‘n berustende gelatenheid

kovidherfsson so mooi deur ‘n prieel

nou niks verwyt – en ook geen spyt

© Annora Eksteen, 2021