Tag: Anzé Bezuidenhout gedig

  Serenade van genade   in die refleksie van die son bly jy immer vrou met emosies wat skommel tussen hier en nou   waaksaam skuifel jou oë oor die wit duin se kruin waar ’n duisend gedagtes in die skadu van ’n wolk wagtend en smagtend lê   luister, na die stem van genade…

  Fasette van jou wese   Hoe sal ek jou lewe kan beskryf as ek vandag ’n skildery moet verf?   In die bont van ’n reënboog palet hoor ek die kwiksilwer van jou lag en verdwaal ek totaal en al in die koningsblou van jou kyk terwyl jou lippe pruil in protea-pienk.   Tog,…

  Weeskind van Distrik 6   die mensdom het my reeds in die baarmoeder verraai want hierdie lewe is wreed en die klappe is taai tussen tik en daggapyp is ek toe mos verwek onthou die grants is goed en die nagte half verkluim as mens in ’n koue shack met ’n oukombers lepel-lê  …

  Kompas   Mammie, jy is die een by wie ek gaan skuil wanneer die aswinde bitterbostrane huil en jy met jou eelthand sag oor my hare vryf – jou stem my tula met:   “bedaar, my kind bedaar.”   Mammie, uit jou gebeente is ek gevorm en gebou dis jy wat my deur stormwinde…

  Algoritmes om te genees   Gedagtes van hoeka-tye swalp teen my herinneringe aan: soos verlede jaar se somer-swaeltjies tjilp hulle op stellasies van my denkstelsels en striduleer soms lang helder episodes en stories; ander kom in sillabe-fenomene wat ek stuk-stuk soos ’n inlegspel aanmekaar wil mik-en-druk om sin te maak uit wat jare t’rug…

  Verweerde padpredikant   stotterend word ’n gebroke alfabet klip-vir-klip uitgepak newens dwalende gedagtes langs gisterding-gebeure tussen Betlehem en Kroonstad   langs die verweerde padpredikant word hortend op knieë gesak om kaalhand die vulkane daar diep binne te waag blus smagtend na weivelde waar onvrede kan rus   versluierd blom die silhoeët van ’n kruis…