Versindaba Beeld van 'n jeug: Duif en Perd Archives : Versindaba

Posts Tagged ‘Beeld van ‘n jeug: Duif en Perd’

Gisela Ullyatt. Meyer van Rensburg: Foto-album en enkele gedigte.

Wednesday, September 16th, 2015

Blog een, https://versindaba.co.za/2015/09/11/gisela-ullyatt-wat-het-van-meyer-van-rensburg-geword/ het Meyer van Rensburg, digter van die debuutbundel, Klankmanwoordboom, aan die leser herbekendgestel. Blog twee integreer foto’s uit Meyer se jeug, klankman-dae en van sy lewe in Engeland, waar hy sedert 2004 saam met sy vrou, Lorraine, woon. Enkele gedigte vergesel sommige van die foto’s.

Meyer se ouers saam met die oudste twee van sewe kinders [circa 1932].

PA (1983:29)

By jou lees het ek geleer:
dikvellig teen die seer
net voor die groot vertrek,
lees jy oor looityd en die weer.

Meyer (middel) in die Noord-Kaapse koringlande saam met ma, Judith; jonger sussie Miems en ouer boetie Theunis. Voor: bure se kleinseun, Frikkie [circa 1953].

Steeds lief vir die koringlande van sy kinderdae: Meyer se skildery, ‘Wheatfield and Poppies’.

NOORD-KAAP (1983:31)

Ek het jou iewers in my jeug verloor
maar in my drie-en-dertigste jaar
keer ek terug op my kaalvoetspoor.
Ek sien by my vliegtuigvenster uit
hoe wintergras geel oor vlaktes woel
en ek klim weer in Ganspan se populiere
met ’n seun se avonturier-gevoel.
Uit die toppe laat die koringsee
met ’n walmende dorsvloerwasem
my in die koue ysdun lug
snik-snak na my stadsjapie-asem.
Dorre Noord-Kaap, in drome
stoot die windpomp jou leivoorare
weer vol blinkende bloedwater-strome
en my hartkeerwal loop oor.
Ek ruik die voor-die-reën-kom-reuk
as die ploeglem deur jou sooie gaan
en ek wil weer jou rooikors breek
en kniediep in jou kluite staan.

Skoolkind Meyer. Circa 1954.

Meyer (voor) saam met Dave Simpson in Ateljee 3A [1967].

ELEGIE VIR DAVE SIMPSON (1983:61)
en, in mindere mate, vir Bill Evans (met apologie)

Musiek (jou hande is nie meer hier om dit te maak nie)
breek nog teen my ore, skud my
en ek voel weer stil voor jou:

’n skugter glimlag hardloop oor jou gesig
waar jy ivoor vooroor gebuig sit oor jou skaduwee
op die klavier se grynsende kunstande;
jou prooi wat bewe onder die aanraking van jou hande
en dan tot spinnerakdruppels kondenseer,
in sparse note kristalliseer.
Jy maak jou oë in meditering toe
om daardeur beter jouself te sien.

Nou ken jy die houplek van die dier
wat dwars en kruis in jou gebeente sing
tot jou vingerpunte hom ad hoc moet jag
en in die net van nootpatrone kry.

Ons ander volg, kruipstil gehore,
op die merke van sy haastige hoewe
en jou netjiese impromptu spore,
maar ons vind net die oorblywende fossiele in donker groewe
wat die naald spiespunt laat beef
en julle óór en weer uitlewer.

Aan’t skilder. Meyer saam met dogter, Jacqui, in 1975.

Digter, denkend. 1972.

Meyer (voor, derde van links) gedurende sy televisieklankman-dae. Die bekende Amerikaanse sanger, Rod McKuen, sit regs van hom [circa 1977].

“Beeld van ’n Jeug: Duif en Perd” [1978]. Olieverfskildery wat op NP van Wyk Louw se gelyknamige gedig geskoei is.

Beeld van ’n jeug: duif en perd

NP van Wyk Louw

Ons agterplaas die flikker van die son
en bo die staldeur pronk my rooi-bont duif;
waar agter in die donker die swart hings
ruk aan sy ring, sy pote stamp en snuif […]

Meyer word verskeie kere vir ’n Artes benoem vir sy uitstaande TV-ateljeeklankwerk.

TV-KLEURE (1983:63)

Al langs die stofpad is spikkel en wit
kosmoskwaste uitgeskud:
groen lowerplante teen die blou
waar rooigrond nuwe lewe broeikas hou.

As ek klankmankleure verf
oor ’n lensbedekte werf
word die tweetoringstad verbete gestook
dat beeldwoorde die eter inrook

Die film van die sonprojektor loop uit
as sonbesiestasies een vir een sluit
en die klap flip-flap in die rondte.
Die prentjie word uiteindelik verblindend wit;
dan word die krag gitswart afgesit.

South London Christian College: Meyer, vyfde van regs as akademiese dekaan in 2006 tydens ’n gradeplegtigheid.

Aan’t klas gee in Pole, saam met ’n tolk.

Meyer se sesde teologiese boek wat in 2014 verskyn het. Hy en sy dogter, Jessi-Nicole, ontwerp self die omslae vir sy boeke.

Meyer se sesde geestelike boek wat in 2014 verskyn het. Hy en sy dogter, Jessi-Nicole, ontwerp self die omslae vir sy boeke.

Meyer hou daarvan om gereeld in Westwood, wat naby hulle huis is, te gaan stap [2013].

Meyer se vyf rose: dogters (v.l.n.r.) Kelly-Gene; Meggan; Jacqui; Kim; en Jessi-Nicole [Kersfees 2001].

Meyer, saam met Lorraine, sy vrou, en kleinseun Logan, in Londen met St. Paul’s Cathedral in die agtergrond [2014].

“Island Refuge”. 2013.

Chinese wegneemete met die Teems in die agtergrond.

Meyer en Lorraine is lief vir die see en besoek gereeld oor naweke die strand [2014].

Lesers kan ook die volgende skakels volg:
Meyer se boeke:
https://www.facebook.com/Author-Meyer-van-Rensburg-794488023935746/timeline/
Meyer se skilderkuns :
https://www.facebook.com/artistmeyervr/photos_stream

Hou Versindaba dop vir Blog drie oor die resepsie van Meyer se debuut deur kritici in 1983; enkele temas in die bundel en ‘n paar ongepubliseerde gedigte.

Bibliografie
Brink, A.P (ed). 2008. Groot Verseboek. Kaapstad: Tafelberg, Deel 1, 165.
Van Rensburg, M. 1983. Klankmanwoordboom.

Tags: Beeld van 'n jeug: Duif en Perd, Klankmanwoordboom, Meyer van Rensburg, NP van Wyk Louw