Martin Bustamante druk sy notaboek teen sy bors. In sy gedagtes oefen hy die laaste reëls van sy gedig; binnekort gaan hy dit voor ’n gehoor van tienduisend mense lees. Hoeveel ure het hy en sy poësiementor, Cristina Domenech, nie voorberei vir dié belangrike geleentheid nie? Hy kyk na die gehawende gesigte van…