Naarmate de bezetting van Nederland door de Nazi’s langer geleden is, wordt het geluid van vergeving en verzoening steeds sterker. Het gaat dan niet om vergeving van de misdaden van opgewekte misdadigers, maar om diegenen die verkeerde keuzen hebben gemaakt. Zoals altijd in morele kwesties, gaat het om een zeephelling. Waar ligt de grens van…
Tag: Chris Coolsma
Chris Coolsma. Trommelstokkenregen
Een tijdje geleden begon ik hier aan een serie over jazz. De lijst van onderwerpen stond al klaar: Ploctones, Marnix Busstra Trio, The New Cool Collectieve, Benjamin Herman Trio, Jeff Neve, Michel Borstlap, Michiel Braams, Jesse van Ruller, Eric Vloeimans, Kiteman. Het is natuurlijk een lijst van bands en personen. Een lijst die laat…
Desmond Painter. Droedelsak: Die versamelde versgrype van Walter Witman
Toe Louis en Marlise my destyds gevra het om op hierdie webblad te blog, het ek dit sommer gou duidelik gemaak dat ek nie ‘n digter is nie. Nie. Nee. Glad nie. Ek ontken dit! Gaan weg! Die eerste sin wat ek in my eerste blog geskryf het, was dan ook: Ek is nie ‘n…
Chris Coolsma. Hollandse landschappen
Nederlandse dichters schrijven niet veel over het landschap, terwijl het in Afrkaanse gedichten alomtegenwoordig is, zei een Afrikaanse vriendin eens tegen mij. Dat is erg aannemelijk. Want ‘wat is natuur nog in dit land’, schreef J.C.Bloem, ‘een heuvel met wat villaatjes ertegen’. Toch stak het mij, voor een nauwkeurige beschouwer is het Nederlandse landschap van…
Chris Coolsma. Early in the morning and I ain’t nothing but the blues.
Een van de meer geslaagde onderdelen van het ontwerp ‘mens’ (over het geheel genomen toch gewoon een onhandig samengeknutseld systeem vol gebreken) is ons totale gebrek aan vermogen tot invoelen van de toekomst. Zo prijs ik mij gelukkig dat ik vroeger niet vermoedde dat ik later last zou krijgen van slapeloosheid. Dat het tellen van…
Chris Coolsma. Jazz! (3)
Vanmorgen stond ik in mijn kamerjas bij de vleugel, haren in de war, en las deze vertaling van het gedicht ‘Piano Lessons’, die ik in 2008 maakte: Pianolessen 1 Mijn leraar ligt met een stijve rug naast de piano op de grond. Ik zit kaarsrecht op de kruk. Hij begint te vertellen dat elke toets…
Chris Coolsma. Jazz! (1)
Wat is er veel dat het leven waard maakt, geleefd te worden. Geliefden en vrienden allereerst, maar de kunst in bijna al haar vormen zit hen dicht op de huid. Al dikwijls heb ik gedacht dat ik een voorstander zou zijn van reïncarnatie, als ik mijn leven over mocht doen met de kennis van nu…
Chris Coolsma. Amsterdam 1966.
Op 30 september 1966, drie weken na mijn twintigste verjaardag, liep ik opgewonden ‘mijn’ boekwinkel aan de Scheldestraat in Amsterdam binnen. Zulke winkels bestaan bijna niet meer. Ze zijn opgegaan in ketens en verkopen bijna alleen goedlopende boeken waar weinig risico aan kleeft. In die tijd kon je er tussen de hoge rekken vol onbekende…