Louis Esterhuizen. Die glasblaser (Stemgreep)
Wednesday, October 21st, 2020Die glasblaser
Voor ’n hoogoond staan hy, bring
die blaaspyp se mondstuk stadig na sy lippe –
speel met ’n oeroue geduld die eerste note
van ’n melodie sonder klank. In die oond vonk
’n sterrestelsel uiteen en kyk hy op, gewaar hy
die heelal van lank gelede: die trae lig
van ’n ander leeftyd wat nou neerslag vind
in ’n hulsel sonder vorm.
Hy weet hierdie is tyd se geskenk, die lig
wat smelt om stilte op te vang as iets
breekbaar, dog leeg.
Soos ’n gedig, die refrein
sonder geluid
of beweging. Tydsaam draai hy
die glastrompet
om en om, blaas, draai. Om en om, tuit –
die wêreld gaan hom verby,
blaas, asof
hy nog daar is.
[Uit: Louis Esterhuizen. Die gladde stiltes in glas. Protea Boekhuis, 2020]
