Versindaba
~ 'n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Johann Wolfgang Goethe – vertaal deur Gunther Pakendorf

 

 

Ein gleiches

 

Über allen Gipfeln

Ist Ruh,

In allen Wipfeln

Spürest du

Kaum einen Hauch;

Die Vögelein schweigen im Walde.

Warte nur, balde

Ruhest du auch.

 

(C) Johann Wolfgang Goethe (1749-1832)

 

 

Op dieselfde noot

 

Oor alle berge

Is daar rus,

Oor alle bome

Is jy skaars bewus

Van die ligste bries;

Die voëltjies raak stil in die woud.

Wag maar net, nou-nou

Sal jy ook rus.

 

(Vertaling: Gunther Pakendorf)

 

 

Wandrers Nachtlied

 

Der du von dem Himmel bist,

Alles Leid und Schmerzen stillest,

Den, der doppelt elend ist,

Doppelt mit Erquickung füllest,

– Ach, ich bin des Treibens müde,

Was soll all der Schmerz und Lust? –

Süsser Friede,

Komm, ach komm in meine Brust!

 

©  C) Johann Wolfgang Goethe (1749-1832)

 

 

Jy wat van bowe is,

Al ons leed en smarte stil,

Die wat dubbeld ellendig is,

Dubbeld met verkwikking vul,

Ag, ek is van ronddwaal moeg, en ontevrede!

Wat beteken al die vreug en smart?

Soete vrede,

Kom, ag vul nou ook my hart!

 

 

(Vertaling: Gunther Pakendrof)

Reinhard Mey – vertaling uit Duits in Afrikaans deur Bernard Odendaal

[https://versindaba.co.za/category/skrywers-se-blogs/bernard-odendaal-se-blog/ ]

 

 

“Berlin tut weh”

 

Ek het gewoon in jou my hele lewe:

Van binne en van buite ken ek jou,

En my herinnerings is eng verwewe

Met jou bekende name en met jou.

Hul sê jy “doen mens goed”, maar ek voel liewer

Jy roer my, wen my op, ja, keer op keer.

Jy raak my wese, tref my hart veel dieper:

Jy maak my seer!

Jy maak my seer!

 

Met mure skel geverf en bont beteken,

Staan jy gesmuk in oppervlakkigheid.

Maar ek sien elke skandvlek en litteken

En al die skadu’s van vervloë tyd;

Vergete, en verraai nou, en geskonde:

Ek sien wat jou fassades wil maskeer,

Dit pols in my soos nooit genese wonde.

Jy maak my seer.

Jy maak my seer.

 

Daar was die staatsmanne en kleiner klone,

Gewigtig met hul pratery en praal,

Jou name in hul tande goue krone

Voor hulle aandag na iets anders dwaal.

Dit was ’n pyniging soos jy misbruik is

Vir klomp clichés, vir leuentaal oor en weer:

Bombas vir strewers, beeldspraak vir gefnuiktes.

Jy maak my seer.

Jy maak my seer.

                                                  

So byna al my vriende moes al weggaan.

En dikwels was hul redes baie goed.

Dis net dat jy my onweerstaanbaar aangaan,

My bron van droefnis, woede, maar ook moed.

So dikwels ek jou in die gees verlaat het,

Het ek skoorvoetend maar weer teruggekeer!

Dit was soos om ’n sieke te versaak het.

Jy maak my seer.

Jy maak my seer.

 

Ek weet dat jy my vir ’n ruk beperk het,

Mý, wat die vryheid so bo alles stel.

Dis juis wat bande tussen ons gesterk het:

Wat vryheid kos, weet albei alte wel.

Ek het jou lief, o stad van soveel smarte,

Hoe kies ek ooit om dit te wil ontbeer:

Daardie splinters van jou liefde in ons harte!

Jy maak ons seer.

Berlyn maak seer.

 

(C) Reinhard Mey (Vertaling: Bernard Odendaal)