Het werd geen lente dit jaar – ik schreef er al eerder over. Het jaar begon met een koude winter die zichzelf nog een paar keer herhaalde, wat bleef rondhangen en toen achteloos over ging in herfst. We bleven binnen of vertoonden ons, als het echt moest, in dikke winterjassen op weg naar werk of…
Tag: Ester Naomi Perquin
Ester Naomi Perquin – Ik zag je wel
Het is, om eens met de deur in huis te vallen, een maand vol beschuldigingen geweest. Nare beschuldigingen. Geniepige, misselijke, scherp verwoorde beschuldigingen. Gefluisterde. Gemompelde. Geschreeuwde. Bovenmatig-idiote ook, beschuldigingen die veel te groot zijn om iemand mee om de oren te slaan. Laat staan jezelf. Maar evenzogoed lag ik er wakker van, van al…
Die digter as fietsryer
Na aanleiding van die nuutste uitgawe van Het Liegend Konijn het De Contrabas ‘n pragtige artikel geplaas oor die teenwoordigheid van fietsryers in die Nederlandse digkuns. Meer spesifiek fokus die berig op ‘n gedig van Ad Zuiderent, ‘n digter wat glad nie onbekend is aan Suid-Afrikaanse poësieliefhebbers nie, synde mede-samesteller met Johann Lodewyk Marais van…
Versmelten. Ester Naomi Perquin
Er klopt iets niet aan dit plaatje, denk ik. Ze zijn te rustig, om te beginnen. Ze roken niet. Ze draaien geen muziek. Twee jongens, allebei een jaar of zestien, zitten half naar elkaar toegedraaid op een bankje in het park. Ik zit een eindje verderop, met een dichtbundel in mijn handen, te doen alsof…
Ester Naomi Perquin – Paringsdans
Het is bij uitstek een kunstenaarskwaal, geloof ik: het eeuwige verlangen naar elders. Iets voor de machte- en de rustelozen. Voor romantische zielen (altijd misplaatst, altijd te laat, altijd). Kunstschilders, droevige violistes, drankzuchtige dichters: alleen wie zijn wereld met een gevoelig oog beziet, wil er zo dikwijls uit verdwijnen. Maar de laatste tijd grijpt het…
Ester Naomi Perquin. Waterbestendig
Waterbestendig Tijdens een wandeling langs het water van de Rotte lag ‘ie ineens voor mijn voeten op het asfalt: een vis van een centimeter of tien. Glinsterend in de zon en nog zo levend als wat. Hij kromde zijn lijf, opende en sloot zijn mond, klapte met zijn staart. “Een voorntje,” wist een meneer…
Luuk Gruwez. Kan iedereen Richard zijn?
DE SIRENE In deze rubriek bespreekt Luuk Gruwez elke maand de dichtbundel die het meest zijn aandacht heeft getrokken. KAN IEDEREEN RICHARD ZIJN? Welke anderen heeft Ester Naomi Perquin nodig om zichzelf te zijn? En vooral: welke anderen wil zij daarbij vermijden? Al in het openingsgedicht van haar bundel blijkt de medemens…
Uitgestelde roem
Die naweek het ek iewers weer daardie óú slagspreuk van “Liberation now, education later” raakgelees. Derhalwe is die versoeking gewoon té groot en begin ek vanoggend se Nuuswekker met ‘n wysiging daarvan: “Eers sterf, daarna roem,” want Robert Tannahill, ‘n Skotse digter wat op 17 Mei 1810 selfmoord gepleeg het nadat sy manuskrip afgekeur was deur twee uitgewers,…