LEROUX OP ONRUS 1989 Januarie het ek, John en Marcel ná ’n reis deur die Vrystaat en Karoo op Onrus – “die olifantbegraafplaas van die Afrikaanse letterkunde” – besoek gebring aan Etienne Leroux, of Stephen, soos vriende hom kon noem. In die sitkamer van die wit strandhuis wag ons by Elizabeth, sy vrou,…
Tag: Etienne Leroux
Nini Bennett. Die Tarot as literêre muse
Vir eeue reeds wend skrywers en digters hulle tot Tarot-lesings as bron van inspirasie. Tydens die inperking het daar ’n hernieude belangstelling ontstaan in dié kaarte: Mense soek bemoedigende insigte oor werk, gesondheid en finansies. Die lees en bestudering van Tarot-kaarte is immers ’n aktiwiteit wat oorwegend solitaire beoefen word. In onlangse…
Wicus Luwes. In beheer van die verkeer
Die eerste beweging: Eerste rat Die verkeer het ‘n persoonlikhied van sy eie. Dit het ritme, pouses en plekke om stil te hou. Ek dink dit klink soos ‘n konsertina wanneer dit by verkeerligte saampers en dan ooptrek soos wat almal dink dat hul een minuut vinniger by hul bestemming kan uitkom. Ek sal nie…
Desmond Painter. Graham Greene in Langstraat
In BY van Saterdag 23 Februarie verskyn ‘n artikel deur Lin Sampson oor die vriendskap tussen Etienne Leroux en Graham Greene. Dit is ‘n interessante artikel, maar bied min nuwe onthullings vir aanhangers van Leroux. Greene se ‘fan mail’ aan Leroux, geskryf terwyl eersgenoemde die Engelse vertaling van Sewe Dae by die Silbersteins aan die…
Philip de Vos. Sewe dae by die Liebersteins
(tik op prent om te vergroot) woorde: Philip de Vos illustrasies: Lorcan White
Pieter Odendaal. I wandered lonely as a mushroom cloud – dagboek van ‘n semi-digter
Vanoggend weer die trein Muizenberg toe gevat vir my weeklikse tutorsessie met ’n chef wat volgende jaar graad 12 Skeinat wil skryf. Iewers op ’n stasie het ’n blinde met ’n kitaar opgeklim. Hy’t Koos Doep se Gebed in Xhosa begin sing. Hier en daar het ’n gesette vrou begin saamsing en skielik was ek in ’n gedig gewees.
Jelleke Wierenga. Selfsensuur
Sal ek my woorde tel angsvallig elke kleur vermy al kom kleur nie alleen nie o Here gee dat ek in géén woord verraai dat ek stafies in my hart het en kloppende keëltjies in my keel mag lojale vlaggies uit my ore spruit mag hulle sokker speel met my kop mag dit deur alle…
Johann Lodewyk Marais. Voortreflike poësiekritiek
Die vraag kom meermale by my op wat die mooiste, insiggewendste of bes geskrewe stuk literêre kritiek in Afrikaans is. ‘n Mens sou natuurlik eers goed moet besin oor die maatstawwe vir jou keuse en net so goed moet motiveer waarom die keuse op ‘n bepaalde stuk val. Hieroor gaan ek nie in soveel besonderhede…