OORLOG IS EEN VROUW MET EEN VLOERKLEED OP HAAR RUG
1.
DE VROUW
Zie haar eens lopen, net een ezel
met takkenbossen, een os met zijn juk
meer neemt ze niet mee, alleen het harde
dat uit haar schrale botten steekt
twee vleugels, een opgerold kleed
te zwaar om te vliegen
te zwaar om te vluchten
maar toch, ze vlucht voor het vuur uit
vliegt in gedachten terug naar het huis
dat nu kuil is, een zieltogend kind
jankende honden en ander geluid
dat bij geweld hoort; zij is monddood.
Waar kan ze het kleed spreiden
welke handen gespen het los van haar rug
en rollen het uit, hoe bereikt ze bijtijds
de plek waar het stil is
desnoods voorgoed
waar geen vooruit geen terug is
geen bloed –
2.
HET KLEED
Zij heeft zelf het patroon getekend
en geweven, de kleuren gekozen
rood, groen, geel
vroeger bloemen, nu vegen
versleten is het, een heel leven
van slapen en waken, geven
en nemen, liefde bedreven
in de winter modder, ’s zomers
zacht zand, zon en een wind
die van ver kwam, kind na kind, man bleef weg
om zijn strijdbijl te vijlen; met azijn
haalde ze jaarlijks de tinten op.
Waar kan ze liggen
hoe komt ze van de riemen los
wie zal haar voor altijd ontdoen van het zware
dat haar bescherming bood
ossenjuk, takkenbos
vloerkleed van verwelkte rozen
geel, groen, rood –
3.
DE RUG
Gekromd. Wervel voor wervel
is gaandeweg schuin gaan staan
onder het gewicht van de bloemen
de woorden van bang zijn en woede.
De rug van een oude vrouw in een oorlog
draagt onvermoede verlangens naar voren
voorbij de ravage, het slagveld
van platgetrapt koren, dromen in puin
botten bijna gebroken, het gezicht
naar de grond gekeerd om niet langer te horen
wat zich in de lucht afspeelt
meer hel dan hemel daarboven
het leven beneden weegt evenveel
als een deken, uitgespreid
twee bij twee, franjes en zomen
niet meegerekend.
Ach haar willen lopen naar lichtheid en leegte
het kleed daar languit, het lichaam bevrijd –
© Fleur Bourgonje / 2013
 Fleur Bourgonje Fleur Bourgonje (1946, Achterveld) schrijft proza, poëzie en libretti. Ze woonde lang in Zuid-Amerika: Chili, Argentinië, Venezuela, en publiceerde daar in het Spaans. Ze was writer-in-residence in Australië (Tasmanië) en Wenen (Oostenrijk) en trad op in verschillende poëziefestivals. Ze publiceerde zeven dichtbundels. Haar werk werd o.a. vertaald in het Engels, Duits, Italiaans, Spaans, Servisch en Bosnisch. Meer informatie is te vinden op www.fleurbourgonje.nl
|
