Versindaba
~ 'n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

 

Nuwe Normaal

  ‘n Puntdig

 

wat was is

steeds

maar met ekstra

hoek en sinker

gelood

in vrees

die dood

van vlees

 

omgewingsvreemd

agter lapmaskers

bo-oor dit

wat reeds

vermom is

 

© Francois de Jongh, 14.08/20

 

 

 

 

Betowering

Sedgefield

 

vleiloerie lowerroep

verras met borrelende

kaskadewaternote

in die strandmeerkom

tussen twee oeroue

versteende duine

 

dié hoogste bewoud

met lang witgestamde

regop bloekombome

en klossies loof

op kroontakke

waarbo arende

rustig kolksweef

 

maar vleiloerie

se wiegeliedjie

sus voëlkuikens

in hul nes

en skeurbekvreet

nes die arend

aan sy prooi

 

© Francois de Jongh, 31 Julie 2020

 

 

Eggo

PET skandering 2020

 

by ontvangs

‘n televisieskerm

sonder klank

so ook die gange

‘n naaldkamer vir kleurstof

met radioaktiewe aanduiders

‘n kernspoor

in die snelweg

van my are

 

‘n gemakstoel

in ‘n steriele hokkie

twee ure se wag

agter gordyn

en spieëlblink mure

 

iemand sug iewers

‘n witgestyfde vrou

bring ‘n liter water

ledig jou blaas

sê sy heelwat later

 

gangaf sit ‘n man

sê hy wil gaan

het sin verloor

in die lewe

 

ek

my huis

als stink na pis

kyk die sakkie

aan my sy

halfleeg halfvol

‘n druppende kraan

oor my lot

is niemand begaan

net my seun

 

ons praat

lewe dood hoop

die liefde

van die Seun

hy groet

“glo jy dit”

ja eggo dit

deur die kil

stilte omheen

 

dis my beurt

die kankeraanduiders skitter

net ‘n sakkie ver

in die skandering op

 

tog sal ek

loof en eer

‘n welriekende geur.

 

© Francois de Jongh, 2020

 

 

 

‘n Sonnet

 

mees weerloos

drakonies  ingeperkte

geblikte bejaarde

kwesbaar argeloos

kwarentynvoos

verpak met etikette

gekluister op rakke

of iewers ingedoos

sonder parool

 

buite is dit sonskyn

maar hierbinne is dit koud

agter  knieë sonder venyn

ingedwing vroeg veroud

en sommer so versorg verloor

 

© Francois de Jongh, 2020