Versindaba
~ 'n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Gedig in vibrocrete

Ek:

vroeëperske-bloeisel,

bespieder van vibrocrete heinings;

die bure se boomlose jaart.

Hulle hond howl soos Ginsberg

sonder ’n beat.

Geen kaddisj opgedra

aan die ontwaterde son nie.

Eerder ’n venynige wiegelied.

Heilige Here van laerskooldae:

kap my boom nie af nie.

Hoor my pleidooi in kwynende onskuld.

In takke na-droom-dink ek in ekstatiese lig

want wonde ook bome,

hulle dreunsing vir duiwe van ’n ander kleur.

Heilige God, if you happen to listen

laat my alles afsterf.

Verlos my en die brak van ons vibrocrete dae.

© Gisela Ullyatt / 2017

voor ek vertrek

voor ek vertrek

wys my die grys

omtes van jou hart

die oneindigheid

van silwer

voor ek vertrek

tem my doringvelde

met origami-voëls

harakiri die stilte

in my

voor ek vertrek

© Gisela Ullyatt. 2016