Versindaba
~ 'n Weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Heldedade in die spens

Hulle sê dat slegs twintig persent van soldate

werklik tot doodmaak in staat is.

Terwyl ek eskader op eskader

vlieë afmaai met my plak,

wonder ek vir ‘n wyle

hoe ek destyds sou vaar.

Dalk daardie gesogte medalje, met ‘n geraamde sertifikaat:

Toegeken aan

Luitenant–kanonnier, Hendrik Nortier,

die Honoris Crux (dubbelgoud)

vir die neerskiet van ‘n veggroep

Kubaanse MiGs

by

Cuito Caunavale.

© Hennie Nortjé, 2020

Die bleshoenders sleep

steeds slykgrasse aan.

Sagte groenigheid

om nes mee te maak.

Sodat die suidewind

vir altyd hierna,

‘n gefladder

en geplas

oor hierdie waters

aan kan dra.

Oupagrootjie

het destyds

‘n keerwal hier

oor die spruit

laat gooi.

Oupa en Pa

het sy bousel agterna

herhaaldelik verhoog;

oor die jare

slik uit bly bagger,

sodat ons lei-vore

die oewers al wyer

kon vergroen.

Drie geslagte se bleskoppe

rus reeds in die koeltes

onder die damwal.

Ons en die watervoëls

bly die oumense

immer dankbaar.

© Hennie Nortje, 2020

‘n Noordebries

bring alle blare in beroering.

‘n Paar het reeds geval.

Die res bewe voort

asof reeds in ‘n koue koors.

Sou blare dan ook vooraf weet:

Binnekort kry hierdie wind

sy ware asem?

© Hennie Nortje, 2020