Tag: Loftus Marais gedigte

Piet Pectoral   julie-nag, die hoëveld se lae temperature, maar: in die gym bewerk die manne hulle vleis met hefbome, katrolle – been en staal hier in balans – voor die spieëls, en steunsug, klank van liefderike selfseermaak: heuhhh! weens die asems, sweet, ook ydelheid en lugversorging, pak ’n lagie dampigheid die vensters toe: blokke…

Mcebisi Jonas se das   heit hy lasso so die aanwysers wat digitaal bly flits en om geboue krul? menéér, hy wikkel sy maroen das los en lees. hy ignoreer maar respekteer die sauk-mikrofoon as power septertjie van vrot party-gepolitiekery. 150 cm is die mate tussen voorgee en jou werk bly doen, in geel of…

Shakespeare, sonnet #1   Lus is lus vir meer. Die roos wat ooptrek moet bly ooptrek. Homself te kenne gee, weer en weer. ’n Bondeltjie heeltyd, tuiterig. ’n Ewige ta-daa! Maar: Verlep is plain verlep. Ons soek ’n opvolger. So luister nou, meneer, jy met jouself behep, wat oë stadig toemaak, soos net ’n fokkenfrisverwaande…