Versindaba
~ 'n Weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Istanboel

Saans dans ligte in die arms

van die donker waters,

saffier, granaat, smarag wieg

en blink en kaats siersels

op die Bospherus se bors.

Die nagte ruik na hoekarook,

ryp appesl en kaneel,

elke dis smaak na kardamon en neut,

heuning en donker dadelstroop.

Moskee’s hou bolwang asem op,

uit elke minaret word verklaar:

God is werklik groot –

en groots sit babba Isha op Maria

se skoot, hul samesyn innig vas

gemessel in  koepelmosaieke

van die Hagia Sophia.

God is groot in Istanboel;

daar buig profeet, vasteland en see

knie voor sy lig.

© Louise Boshoff, 2022

Van Grafte en Kruise

Ver weg van die koepels en die katedrale

van Rome, ver van die Pous

in sy fluwele en robyn juwele

is die sendingstasie in Afrika-veld gebou;

‘n kapel vir Mmapula bewaar nog steeds

Maria, waar sy gehul in vuilwit

sementkleed noorde toe tuur,

gipsblomme aan haar voete

asbleek verweer.

In swaar swarthout

skooldeure wat dig

agter slot en grendel staan

kerf Setswana bybelverse:

“Tlaang bana ba nna lohle ba la lapiieng

ba la meliwang;nna ke tla la lapolosa”-

hier is rus vir almal wat vermoeid

en belas is, hier is lewende water.

Somer na somer verroes

skeef gesakte ysterkruise

in die begraafplaas waar selibaat,

sonder naam,

padre, broer en non

in die goue grasveld rus;

ver van die Pous, met sy Gucci-pantoffels,

sy kruise en luide klokke

in hoogheilige Rome.

Sendingstasie van die Marists, Dominikaanse susters en Jesuiete te Madikwe, Oktober 2021

© Louise Boshoff, 2022

Inventaris

Die seun neem uit die tehuiskamer:

3 Appelbokse half-vol klere en toiletware,

4 Delft vase, Wit-en-blou,

2 Handdoeke skif gewas,

1 Olyfhout Jesusbeeld uit Israel.

Weke later bring hy ook

‘n silinder as –

luuks gestrik in kobalt blou.