René Bohnen. Lug en water
Tuesday, June 29th, 2021
Lug en Water
v v v
v o o o v
v ë ë ë v
v l l voëls v
v s s s v
vs sv
s w s
s o s
s r s
s sardien t j i e s
My katoenrompie is ‘n skottel vol vissies
in Amanzimtoti, ek is 8 jaar oud, die sardientjies loop
en mense krioel op die strand, die wêreld is veilig, almal skep
silwer lyfies vir aandetes en middagetes en pret
Tien jaar later by die weir met die baie bome langs die Boemansrivier net voor sononder
swerm die spreeus in hulle duisende sodat koerante daaroor berig, ek is verlig
vandag om murmurasies en skole visse te sien vlieg in die lug
van Escher se alles en orals
kyk op ek kyk af ek kyk afenopenaf en op opper
sardientjies in Toti word voëls in Tilburg, ek is nou vyftig
en die klank van merels vloei in Escher se eie eerste taal
flankeer met die werklikheid, ons klinkers en vokale tessalasies van mekaar,
mekaar se woorde, Afrikaans Nederlands Nederlands Afrikaans
visse van eenderse voëls en tog ook nie
die metamorfose geleidelik soos wanneer ‘n dogtertjie vrou word
die reis na oneindigheid, sardiens in die see, die kuns
van die onmoontlike, die murmurasies van gedigte bokant die bome
wanneer woorde ‘n lang silwer lap word wat onderwaters wapper
en uitspoel in jou mond soos ‘n sardynloop uit ons geheue; katoenklere
en houtskuite is flappende voëls en migrerende visse
by Tilburg en Toti
val gedigte in my skoot
© René Bohnen, 2021
