Versindaba
~ 'n Weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Muizenberg se naam kom van ʼn amptenaar van die VOC, ʼn ene Sersant Muys, wat die tolhuis daar beman het. Dit was eers “Muys Zijn Bergh”, later “Muysenbergh”. Boere wat hul produkte aan skepe in Simonstad se hawe wou gaan verkwansel moes hier tolgeld betaal. Die tolhuis – Het Posthuis – is steeds daar, een van Suid Afrika se oudste geboue. Dit was al ʼn hotel en ʼn bordeel ook, maar is in die 1980s as nasionale monument gerestoureer. Cecil John Rhodes is in 1902 in Muizenberg oorlede, in ʼn huis wat ook steeds staan. Een van William Kentridge se mooiste animasiefilms, Tide Table, speel in Muizenberg af. Soho Eckstein sit op die strand. ʼn Mens kan die kleurvolle strandverkleehokkies in die video sien, maar sonder die kleur. Ek hou van die art deco-hotel in die video.

Muizenberg is een van daardie voorstede wat Suid-Afrika se ritmes versinnebeeld. Die geboue daar verval, word dan gerestoureer. Verval, restourasie, verval, restourasie. Dis ver van Johannesburg, Kentridge se gebruiklike onderwerp, maar het nogtans so ʼn bietjie van ʼn myndorpgevoel. ʼn Land met myne dans maar op daardie “boom-bust-boom-bust” ritme. Jy sien dit orals in Suid-Afrika se argitektuur. Fanatiese bouwerk, dan staan alles weer stil.

Ek werk al vir ʼn paar weke aan die skildery hier bo. Dis ʼn gebou in Muizenberg, maar nie een van die bekendes nie. Ek weet nie of dit klaar is nie. Olieverf neem tagtig jaar om droog te word. Dalk werk ek later verder daaraan. Ek dink vir eers is die titel: “Muizenberg, Renovators Dream”.