Hoe het dit skielik laat geword? Die oggend was so lank en stil, die middag ruim en warm en gul. Die afdraand van die dag is kil. Hoe het dit skielik laat geword? Hierdie klassieke en beeldskone vers van Olga Kirsch laat ‘n mens nadink oor die wending (denouement) in ‘n gedig. Volgens…
Tag: Olga Kirsch
Joan Hambidge: Klank en Onomatopee: Ek kelk die sonlig in my keel
I Die gedig as klankspel en die klankmatigheid van die digkuns is van kardinale belang. Gedigte is oorspronklik gesing en hierom luister hierdie leser graag na digters se voordragte. ‘n Digter se lesing aksentueer bepaalde aspekte wat dikwels nie met ‘n eerste lees raak-gesien kan word nie. Nie alle digters is goeie voordragkunstenaars soos…
Joan Hambidge, Litotes
Litotes I Litotes (uit die Grieks) is ‘n stylfiguur van verkleining en is sterk verbind aan ironie. Dit heet ook understatement. Hutcheon in Irony’s Edge maak ons attent op vyf kategorieë of merkers: 1 veranderinge in register; 2 oordrywing of versagting; 3 kontradiksies of teenstrydighede; 4 verletterliking of “simplification” en 5 repetisie (“echoic”)….
Joan Hambidge. Herkanonisering (3)
I In my vorige rubriek is daar verwys na (herkanonisering). Herkanonisering kan beteken dat ‘n digter se posisie hersien word soos Daniel Hugo dan doen in sy bespreking van De Waal Venter se jongste bundel Vrugbeginsel (Naledi) op Litnet: Sy slotwoorde lui: “De Waal Venter se digbundels was te dikwels verwaarloosde boeke in die verskroeiende…
Nini Bennett. Olga Kirsch se Engelse poësie: ’n ballingskap van swye
“We are all los inmigrantes, the Soul is the first Immigrant: The Soul cannot be held back by any imaginary boundary drawn against it; not by mountain ranges, not by rivers, nor by human scorn. – Clarissa Pinkola Estés, The Dangerous Old Woman: Myths and Stories of the Wise Woman Archetype, Volume 1 (2010)…
Nini Bennett. Die magiese eensaamheid van my kindertyd
We are ourselves before we are actually ourselves. Clay waiting to be shaped by experience, perhaps, but there’s something pre-formed about our personalities before they are even molded. So beweer Michele Filgate in ’n artikel op Literary Hub waarin sy besin waarom skrywers, van al die kunstenaars dwarsoor die artistieke spektrum, die eensaamste…
Gisela Ullyatt. Om te verhuis.
Met Hildegard von Bingen in die agtergrond, lees ek die afgelope jaar se dagboekinskrywings. Laasgenoemde beslaan veel minder bladsye as gewoonlik: 2016 was ’n jaar waarin ek vir lang tye niks neergepen het nie. Ek onthou vanjaar eerder as ’n jaar van groot veranderinge. Die grootste hiervan was ’n Groot Trek; die keer na ’n…
Gisela Ullyatt. Vir ’n pa.
Junie is die maand van pa’s; 15 Junie is Vadersdag. Jaar na jaar word egter dieselfde sotlikhede op winkelrakke en spesiale uitstallings opgestapel om die skuldige gewete aan te spreek: oorsoet sjokoladetjies en geroosterde neute, die ewige knipmes; wintersokkies. Tydskrifte adverteer glansgeskenke soos ’n peperduur biltongsnyer. Bekendes word glansend saam met pappa afgeneem en…