Het is bij uitstek een kunstenaarskwaal, geloof ik: het eeuwige verlangen naar elders. Iets voor de machte- en de rustelozen. Voor romantische zielen (altijd misplaatst, altijd te laat, altijd). Kunstschilders, droevige violistes, drankzuchtige dichters: alleen wie zijn wereld met een gevoelig oog beziet, wil er zo dikwijls uit verdwijnen. Maar de laatste tijd grijpt het…