Versindaba
~ 'n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Andries Bezuidenhout se gedig “In Wellington brand ‘n klavier – ‘n Verleentheidsgedig” en veral die reaksie daarop, is volgens my een van die belangrikste interaksies in ‘n lang tyd op hierdie webblad. Kom ons neem die gesprek verder …

Puin en as

Alles van waarde is weerlo0s

Lucebert

In Wellington word ‘n oudste saal

brand gesteek en jy lees: De zeer oude zingt,

lê donkertyd en luister

na die dreunsang van vlamme, die gedruis

van woede wat deur ‘n petrolbom

uit hout en staal bevry is,

gesigloos,

die ouwêreldse plafon, net-net buite greep

wanneer die beendroë klavier

vlamvat, ‘n allerlaaste akkoord speel

met snare wat

pieng! pieng! en jy verbeel jou

grensdrade wat skietgee vir al die wild

om na nuwe kampe

oor te loop,

want watter sin –

hierdie vraag wat reeds ‘n antwoord is.

(c) Louis Esterhuizen / Oktober 2016