Nou ja toe. Ek moes verlede week Ladysmith toe ry, verby Warden, Harrismith, Drakensberge met sneeu regs. Ek luister Radiohead se “Hail to the Thief” kliphard in die huurkar, voel bevoorreg omdat my eie kar se radio nou al vir meer as ʼn jaar stukkend is:
In pitch dark I go walking in your landscape
Broken branches trip me as I speak
Just cos you feel it doesn’t mean it’s there
Just cos you feel it doesn’t mean it’s there…
In Ladysmith se Royal Hotel oorgeslaap. Darem tyd gekry vir ʼn paar honderd bladsye uit Titaan voor ek aan die slaap raak. Die volgende oggend weer terug Johannesburg toe gekom. Luister Leonard Cohen, sy plaat “New Skin for the Old Ceremony”:
There is a war between the rich and poor,
a war between the man and the woman.
There is a war between the left and right,
a war between the black and white,
a war between the odd and the even.
Why don’t you come on back to the war, pick up your tiny burden,
why don’t you come on back to the war, let’s all get even,
why don’t you come on back to the war, can’t you hear me speaking?
Die stuk hier onder is my eerste poging om van die dinge langs die pad en in die nuus vas te probeer vat. Dalk ook maar na ek Toast Coetzer se donker boek gelees het. Nog steeds besig met Titaan. Kommentaar baie welkom!
KOORSIGE LAND
(Winter 2009, naby Harrismith of Piet Retief)
Die Grootrivier is elders groot,
hier’s dit bloot ʼn sloot met gal
wat koud die grond in sypel.
Iemand brand ʼn bondel blare,
rook wat eenbeen regop staan
word deur wind geamputeer
en bloei dan uit die truspieëlraam.
Kaal drom populiere saam
om by are onderaards in te naald,
bloekoms krukke vir die koorsige lug,
mielielande swere wat skurf uitskif.
Deur die township se dampe is sneeu
hospitaallakens smerig op die berg se eelt.
In fondamente smeul kliniek en biblioteek.
Iemand soebat in Frans en Lingala.
Koolstowe, motorbande, brandende plastiek.
Hou hierdie landskap wat agtertoe verdwyn
vir nog ʼn ruk in kwarantyn –
dit het winter onderlede en is siek siek siek.
