Versindaba
~ 'n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Stefaan van den Bremt

Stefaan van den Bremt (1941, Aalst, België) is dichter, essayist en vertaler.   In 1963 werd hij licentiaat (doctorandus) Ro­maanse talen aan de universiteit van Leu­ven. In 1963-64 studeerde hij dramaturgie aan de Sorbonne te Parijs.   Vanaf 1966 woonde hij in Brus­sel, waar hij tot 1976 le­raar Frans was. Vanaf 1981 tot 1998 doceerde hij in Antwerpen lite­ratuur aan het Con­ser­vatorium, van 1985 tot 1999 aan de Acade­mie voor Scho­ne Kunsten.   Sinds 1984 bestuurslid, vanaf 2004 tot begin 2007 voorzitter en sindsdien erevoorzitter van PEN Vlaanderen.   In 2000 werd hij lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, waarvan hij in 2004 ondervoorzitter en in 2005 voorzitter was. In 2012 was hij opnieuw ondervoorzitter en in 2013 is hij nog eens voorzitter van dit genootschap.    Sinds mei 2011 woont hij in het Zeeuwse Koudekerke, nabij Vlissingen.Literaire onderscheidingen:-          prijs voor het beste literair debuut in 1968,

–          Malherbeprijs provincie Brabant 1972,

–          Louis Paul Boonprijs H.A.M. 1980,

–          Koopalbeurs voor letterkunde 1988 (voor literair vertaalwerk, meer bepaald voor zijn vertaling van de monumentale roman Ségou / De aarden wallen van Maryse Condé),

–          Internationale Poëzieprijs Zacatecas 2007 (Premio Internacional de Poesía Zacatecas 2007), toegekend door de regering van de staat Zacatecas, de Universidad Autónoma de Zacatecas Francisco García Salinas en het Stadsbestuur van de stad Zacatecas (Mexico).

In 1983 werd hem in de Duitse stad Mannheim een verblijf als Stadtdichter (writer in residence) aangeboden. Stefaan van den Bremt heeft tot nog toe ruim twintig poëzietitels gepubliceerd.   In 2002 kwam bij Lannoo een verzamelbundel uit, getiteld In een mum van taal (Gedichten 1968-2002).

Najaar 2013 verscheen in een co-editie van In de Knipscheer (Haarlem) en uitgeverij P (Leuven) zijn tot nog toe recentste poëziebundel Blauw slik. Tegelijk verscheen bij In de Knipscheer zijn nieuwe essayboek De oude wereld moe. Eigen poëzie van Stefaan van den Bremt verscheen in het Duits, Russisch, Frans, Engels, Italiaans, Spaans, Fins, Roemeens en Sloveens.