Andries Bezuidenhout. “Flat, drab, boring” Oos-Kaap
Friday, August 14th, 2009
Ek is vanoggend verstom oor ʼn onderhoud wat Shaun de Waal met Steven Jacobs, die regisseur van die filmweergawe van Disgrace, in die Mail & Guardian gedoen het. In plaas van om die plaastonele in die Oos-Kaap te verfilm, is daar eerder besluit om dit in die Wes-Kaap te doen. Blykbaar kan ʼn mens die Hottentots-Hollandberge in die agtergrond sien, alhoewel daar steeds in die film na “nabygeleë” Grahamstad verwys word.
Die volgende uittreksel uit die onderhoud maak die redes vir die besluit heel duidelik. Steven Jacobs aan die woord:
“In terms of where we shot it, there were two reasons for that… One was economic — we had to be close enough to Cape Town. [ʼn Mens neem aan John Malkovich se hotelkamer] The second was that I wanted something that had an epic quality to it. I wouldn’t have shot it in the Eastern Cape. I didn’t even bother going there. It wasn’t my intention to shoot somewhere that was drab and flat and boring. I wouldn’t have done the picture that way. Other people saw the location shots, including Mr Coetzee, and they thought it was appropriate. I’m not an expert on South African landscape. I’m in the movie world. I’m dealing with a visual medium. I took a visual slant on the film that I thought was correct. It’s now up to people to decide if it’s successful or not. We did what we set out to do and I’m pleased with the result.”
Kan iemand asseblief vir die stomme man ʼn toer na die Oos-Kaap organiseer! Of dalk Johan Myburg se pragtige (maar steeds half siniese) gedigte oor die Oos-Kaap in Engels vertaal (uit Kamermusiek). Vat hom op die pad van Rhodes af terug Barkly-Oos se kant toe, laat hom regs draai by Moshesh’s Ford, tot by Lundin’s Nek (in die foto hier bo). Wys vir hom die berge. Of neem hom Nieu Bethesda toe, of die pad deur die Winterberge waar die Bezuidenhouts van Slagtersnek met die pandoers baklei het. Om hemelsnaam, selfs die vlaktes en berge rondom Grahamstad. Wys vir hom ʼn aalwyn. Laat hom die woord op Afrikaans sê: “Aalwyn.”
Wys dalk ook vir hom die filmweergawe van Na die geliefde land, waarin die vlaktes rondom Trompsburg pragtig verfilm is. Ten minste het die verfilming van daardie boek dít reggekry. Amper té goed.
Of dalk moet hy White Writing lees en agterkom hoe Coetzee skryf oor mense wat oor landskappe skryf. Dalk sal hy dan verstaan dat Coetzee selfs ʼn sjokoladedooskitch plek soos Kaapstad “drab and flat and boring” sal laat lyk.
Ek is jammer, maar teen die Oos-Kaap se landskappe is die Wes-Kaap nou nie juis “epies” nie. Of hel ek nou weer te veel na die ander kant oor?
Ek proes in my Oos-Kaapse voorgeslagte se roosterbrood met marmelade.
