Versindaba
~ 'n Weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Taalles

 

Moet haar nie so styf

vashou nie, sy versmoor:

Stuur haar terug

om die wêreld

te herinner sy lê

tussen almal se lakens.

So kom sy van orals

na haar Afrikabed:

Excuse-moi, moet haar

nie so styf vashou

nie, sy krimp. 

 

Kyk hoe sexy is sy,

as sy so suutjies

almal met hul eie

woorde verlei.

Onthou: Sy lê

tussen alle lakens.

 

Tula-tula, tula-tula.

So kom hulle van oral

na haar Afrikabed:

Gesundheit én ينمو

 

 

(c) Karen Kuhn (Uit: Ingeboek, 2012: Griffdel Media)

Nota:  ينمو is Arabies vir “groei”

 

***

 

Wanneer het jy dié gedig geskryf, Karen? Hoe het dit ontstaan?

Die gedig is in 2009 gedurende my MA in Kreatiewe skryf studies geskryf. Ek het heelwat kontak met buitelanders gehad en veral bewus geword van die invloede van ander tale op Afrikaans.

Kon jy dié bepaalde gedig vinnig tot in sy finale vorm afrond, of het dit deur verskeie weergawes na sy finale vorm ontwikkel?

Die gedig het lank geprut voordat dit gestalte op papier gekry het.

Hoeveel van dié vers is aan jou “gegee” en hoeveel daarvan was die resultaat van wroeg en sweet?

Dink die twee prosesse werk in simbiose met mekaar.

In welke mate het die vers sy finale vorm bereik? Het jy byvoorbeeld die een of ander ordeningsbeginsel toegepas?

Jeanette Ferreira het ‘n leesverslag oor my verse geskryf en het helaas die laaste waarde tot die vers gevoeg.

Het jy die vers gedurende sy vormingsproses aan iemand gewys en of mee bespreek? Is daar iemand (of instansie) wat jy as klankbord gebruik terwyl jy aan ‘n vers werk?

Joan Hambidge en my klasmaats het hul waardevolle insette gelewer.

Hoe lank na die vers voltooi is, het jy dit laat publiseer? Waar het die betrokke vers die eerste keer verskyn?

Die vers het vir die eerste keer in die Versindaba 2010 bundel verskyn.

Kan jy ietsie sê oor die kwessie van “feit” en “fiksie” in dié vers?

Die feit dat Afrikaans uit soveel ander tale spruit is feitelik en dit speel af teen die metaforiek van ‘n begeerlike minnares.

Kan jy kortliks sê waaroor die vers, volgens jou, handel?

Die vers handel oor die voortbestaan van die Afrikaanse Taal en die aantreklikheid van die taal weens die diverse invloede.

Was daar dalk iets (boek/musiek/film/skildery) wat ‘n bepaalde invloed op die tot standkoming van dié betrokke vers gelei het?

Die gesprekke met mense wat ander tale praat: sowel ‘n Afrika taal as Europese taal en die herkenning en ooreenkomste van woorde of uitdrukkings in beide tale.

Het jy ‘n bepaalde leser, of gehoor, in gedagte wanneer jy aan ‘n vers werk?

Nee nie as eerste prioriteit nie, maar ek dink op ‘n tweede betekenisvlak speel die gehoor wel ‘n groot rol.

In welke mate verskil hierdie vers van jou ander gedigte?

Die vers handel oor Afrikaans, wat aansluit by ‘n paar ander verse met dieselfde tematiek.

Is daar iets in dié vers wat jy as tipies “Suid-Afrikaans” sal beskou?

Tipies Suid-Afrikaans’ is die verwysing na Afrikaans en die taal se voortbestaan.

Kon jy dié vers tot ‘n bevredigende punt afhandel, of het jy dit maar ten einde laas “versaak”?

Is ‘n vers ooit klaar?

Was jy tevrede met die lesers se reaksie na die skryf (of publikasie) daarvan?

Ek glo so.

‘n Laaste vraag, ter wille van die interessantheid: Kan jy nog die eerste vers wat jy ooit geskryf het, onthou? Indien wel, vertel ons ietsie daarvan?

Oh nee, ek dink die laaste vers wat ooit geskryf gaan word, gaan die finale weergawe wees van die heel eerste poging.

*** 

Erkenning: Die konsep van Digstring is ingegee deur Brian Brodeur se benadering op sy weblog “How a poem happens“.

 

(c) Karen Kuhn