Tag: Thomas Deacon gedig

  na jare van swerf tussen beton en staal en glas en roet maak ek weer die plaashek oop en stap verby die kweperlaning en vyebome wat hangtak soos vervloektes langs die leidam staan   ek slaan my oë op na die plaasopstal waar sal my hulp vandaan kom my hulp lê in ou-drome van…

  sakson se tyd sit die rooi- vlerk hoenderhaan op sy slaapstok en kraai die dag oor gatsrante weg   pa maak die skaapkraal toe en steek sy pyp op hy mikstap moeglyf huis se kant toe waar ma deur die venster loer en sien hoe sy pyprook skifsel-wolkies soos fyn- fyn kantgordyntjies bokant sy…

  Korona-gedigte   ingeperk [in gesprek met Breyten Breytenbach]   dis so plesierig as jy hoed laat waai – en tout á toi – jy die ingeperkte hermiet – dagsê vir die dag : soos koeloe-koeloe bont kalkoen se roep net voor kamele, druk-druk boggelrug knipoog deur die naald wil beur [o die bitter seer]…

  wanneer jy geleer het om op die wind te wieg en om jou gedagtes soos wingerdblaartjies deur die eter te laat vlieg is jy vry om woorde soos spikkels in die lug te strooi met die verwagting dat dit na baie dae sal terugkeer as verse op ‘n gedekte nagmaalstafel waar brood en wyn…

  wensdenkery   om die son soos ‘n soetlemoen af te skil en die skywe soos nektar uit te suig Is tog wensdenkery want soos ‘n rooi papawer hang hy aan sy hemeltak maar tog verlep hý die rooi papawer nooit en as hy malse pitjies oor woestyne skiet gryp selfs palmbome       vlesige vingers na…

  ingeperk   die ou man op die stoep van die bordienghuis probeer met knoetserige vingers probeer met knoetsige hande oor die bontbegrysde hare van die ou vrou streel en verpulpte borste begin soos rose stekelrig te rank   : doringprikkies groei oor die ou man se hande maar die lyf bly toktokkie :  sonder lyf…

  vars brood en botter vir homeros   die ou vrou met die haakneus maak die veiligheidsgordel van haar besem vas en vlieg deur die kombuisvenster óór die straat, déúr die park tot by homeros die griek se bakkery waar sy digterlik baklei oor ‘n tekort aan botter en brood maar kin-in-die-hand dig hy: bokkie…