Versindaba
~ 'n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Paasgedigte.

Dit is weer amper paastyd en alhoewel die pase in ons kontinent nie val in die lentetyd sodat dit

tradisioneel gevier kan word met nuwe lewe wat voortkom nie, vind ek in vroegherfs  tog ‘n

atmosfeer wat hom uitstekend verleen aan die drama rondom Jesus se kruiseging. Hier volg ‘n paar

van my eie paasgedigte met temas  van Jesus in die woestyn tot by die opstanding.

 

Die Granaatboom.

 

Verhonger na

veertig dae

en veertig nagte

sien Jesus toe

die boom vol granate

en toe met ‘n granaat

oopgebreek op sy palm sien hy

‘n versteende hart,

O Israel

 boom van verharde harte

wat weer bloei

oopgebreek onder son

en stilte van die woestyn

met hul sade

van ‘n soete teerheid

en genade.

 

 

 

 

Herfswind.

 

Die spokerige herfswind

met sy rooi slepende mantel van blare

wat so herinner aan ou heroise gebeurtenisse

en heldedade

 

in die swart loodvensters van bome

‘n ridder in brons en silwer chainmail van blare

wat oranje vuurspuwende drake trotseer

en ook die spokerige herfswind wat sy rooi

Romeinse mantel van fluisterende blare

agter hom aansleep

in hierdie seisoen van sehnsucht

en naamlose verlange

en ewig voortsoek tussen die wit en goue

blare soos die songebakte stene

van ou Jerusalem

om weer die mantel oop te sprei

‘n rooi tapyt

voor die hoewe van ‘n vul

wat ‘n nederige man dra

weer tot koning geslaan

met die groen swaarde van palms

hierdie herfswind in die goue

ramshorings van bome

 

om die somerse kleimure van

genoegdoening en oordadigheid

af te breek

vir  ‘n winterse boetedoening en inkeer

 

in hierdie seisoen van vervreemding

tot die bome ook begin staan

 

vreemd en verleë soos soldate

en priesters van hul eer gestroop

‘n enkele met bloedige oor

potdoof teen die wind

wat blou are van die seer

uit die koue opklits.

 

 

 

 

Via Dolorosa.

Donker palms bewaak jou snags

soos ou konings se geroesde swaarde

maar bedags gooi hul skaduwees

donker veerpyle oor jou klipstrate

wat ons in die hart tref

soos Jonathan se pyle van antwoord

Dawid in die hart moes tref

ou Jerusalem

vrou van vreugdes , vrou van smarte

van ‘n binnehof soos ‘n miskende profetes

tussen swart gebedetossels van sipresse

vrouens hang hul wasgoed

oor haar sonnige geboë stam

maar silwer hare laaf

moeë wêreldreisigers se voete

en uit albasterflesse van die lug

giet sy die aandwind oor die armes uit

ou Jerusalem

vrou van vreugdes , vrou van smarte

deur jou getroue seuns word jy omring

              seun van die Olyfberg

                seun van die Hermosnberg

 ou Jerusalem

met die stene van jou bespotting

het jou kinders voetpaadjies gebou

sodat elke man en kind en vrou op die

Via Dolorosa van Jesus se voete kan hou

en soldate kom rig ‘n barrikade

maar ons struikel steeds oor stukkende trappe

soos vuil ontblote kameeltande

en tel ons bedekrale af terwyl ons verdwaal

in stege van sraatwasgoed wat soos skille hang

voor die blinde oë van die son

maar die olie van jou trane vloei

uit die olywe van jou oë

om gemeng te word

met die wyn van jou lag

om volgens eeue-oue Hebreeuse gebruik

die Oop  Wond van die Lug

om jou te genees

en die heuwels om jou weer

van glorie te laat gloei.