EEN PLATTEGROND VAN AMSTERDAM De straten kennen weer andere anekdoten. Een kunstgalerie begint een vernissage. Het water zingt en zucht in de grachten. Met aan beide kanten de statige huizen vol dichters, op zoek naar het woord dat nog geen betekenis heeft en zwijgt. In het holst van deze zonderlinge middag…
Tag: Willem M. Roggeman gedig
Willem M. Roggeman. Delphi
DELPHI De onverstaanbare onthullingen staan nu op het punt te ontstaan. Samengesteld uit sobere en sombere woorden, herhalen zij telkens weer de naam van de gekke vredelievende boodschapper, van de altijd zegevierende zuiderwind. Maar Pythia blijft stil als een kamerplant, zij die de eeuwige goden kent en overwint in de winter van hun vastgevroren…
Willem M Roggeman. Voldongen feit
VOLDONGEN FEIT ’s Morgens krijgt hij toegang tot de woorden. Een mooier moment is slechts denkbeeldig. Hij woont in zijn onafgewerkte herinneringen. Met gesloten ogen ziet hij de gouden eeuw nog fonkelen. Dit is een gedachte in wording. Nergens elders is de wereld zo hemeltergend. De schaduwen spelen roekeloos met het zonlicht De…
Willem M. Roggeman. Een andere poëtica
EEN ANDERE POËTICA Deze versregel ligt eigenlijk voor de hand die hem opschrijft maar ook woelt in de taal waarin de werkelijkheid weerspiegeld wordt. Toch vervaagt het landschap tot een stippellijn. Het morgenlicht knibbelt langdurig aan de dag. En het uurwerk slurpt tikkend al zijn cijfers op. De veranderde tijd brengt…
Willem M. Roggeman. De smaak van een woord
DE SMAAK VAN EEN WOORD Deze versregel lag immers toch voor de hand die schrijft maar tevens wild woelt in de taal waarin de werkelijkheid weerspiegeld wordt. Toch vervaagt het landschap tot een stippellijn. Het morgenlicht verorbert langzaam de hele dag. En het uurwerk slurpt tikkend al zijn cijfers op. De veranderde…
Willem M. Roggeman. De Hamertjes van Rameau
DE HAMERTJES VAN RAMEAU Want alles wat in woorden verborgen zit vergroot het raadsel van de werkelijkheid. Zo wordt een schaduw verder opgejaagd door de wind en dwaalt een Franse gestalte in de spiegel van zijn klankrijk bestaan. Maar een verspringend tijdsverloop klinkt opzwepend in het klavecimbel, wordt vastgeschroefd in het…
Willem M Roggeman. Hij met de ibiskop zegt
HIJ MET DE IBISKOP ZEGT Als alles voorbij zal zijn, blijft er toch nog de metafysische twijfel aan de bruikbaarheid van woorden. Het duister bewaart zijn oude betekenis. Hier heerst immers de lyriek van de nacht. De werkelijkheid raakt plompverloren met al zijn miljarden nutteloze wezens. Boven hen krijsen eeuwen als…
Willem M. Roggeman. De voetsporen van een schaduw
De voetsporen van een schaduw Hij bezit voortaan de wind waarachtig en met zijn ontelbare handen raakt hij het zware zwarte vierkant de waarheid maar ergens waar achter hem schuilt nu de geur van de voorbije dagen, van wat weleer is toen de geschiedenis ontstond uit herinneringen die beweeglijk bleven binnen de…