Willem M. Roggeman AFVAL VAN TAAL Het oude huis kent zijn adres niet meer. Met onsterfelijke ogen ziet het huisdier hoe de dagen hier ruisend voorbijglijden. Het najaar ligt al opgeslagen in de tijd. Een namaakwerkelijkheid ontspint zich. Een schim vervoegt zich bij de bewoners en veegt het cement van hun voegwoorden. Het leven wordt…
Tag: Willem Roggeman gedichte
Willem Roggeman. Het einde van de avant-garde
Het einde van de avant-garde Deze morgen was je Cabaret Voltaire in Zürich toen een baby plots zijn eerste groet stamelde: Jij, jouw, jou jouw, ik jouw, jij mij, —wij? Op het middaguur verscheen een blauwe ruiter. In Amsterdam werd je het terras van Café Eylders terwijl de julizon op het Leidse Plein uiteenspatte:…