The family
1
Aan een lange tafel
zitten we met z’n allen
richting tachtig
te gaan
naarmate de avond
vordert maakt alcohol
het leven lichter
‘t is wachten
tot de echte uittocht
gaat beginnen:
steeds meer gevechten
zijn niet meer te winnen
2
In ons trappenhuis
hebben ze een plekje
in de galerij
met familiefoto’s
ze kijken uit
op ons opgroeiend
nageslacht
hier worden de doden
iedere week
afgestoft herdacht
Ziekjes
Z’s twee, wat ziekjes
en ze wil naar buiten,
lekker ingeduffeld
in een wandelwagen
door een mistig park,
koude druppels vallen
uit kale bomen,
geen vogel te zien,
heel de weg
droomt ze stilletjes
voor zich uit,
in een goed gesprek
heeft ze geen zin
in opagrappen
evenmin
Rondleiding
Tijdens de rondleiding
in een oude gevangenis
belandde ik in een cel,
ik werd bevangen,
herkende een nooit
in dit leven
gevoelde angst,
waar was ik, waar
zat ik, ik die geloof
noch ontken
Hoe
Hij heeft hem al
in veel gedaanten
gezien
maar nu de dood
zo dicht bij huis
geduldig
op overgave
wacht
zwijgt hij het
voor zich uit:
hoe moet je
als vader verder
als je je zoon
overleeft
© Miel Vanstreels