die digters se manifes van meelewing
ons is die digters / ons gun mekaar die vryheid van denke
en verbeelding / ons kyk die een na die ander
se woordeworstelinge soos kleuters wat Noag se arkeologie
met modelleerklei boetseer / en ons
is bly elkeen oor die vrug van die ander
se hande / ons is die digters / ons het gróót
medeklinkende harte wat belangeloos
opgaan in die liefde / ons is nie jaloers
of nydig nie / ons voel nooit afgeskeep nie /
ons oordeel en veroordeel nie / ons
probeer mekaar nie bewimpel met ekkerigsotiese
kontsepte van die Empaaier nie / nóg
sal ons ‘n ander ooit vergiftig met wierook
of in die kánondonder stuur /
ons is die digters / geringskattend
as woord is te tongbeduiwelend om ooit
vars en viets in ‘n vers lê gemaak te word
en ons ken nie van liemaak of vermakerigheid nie /
ons baklei immers nie vir krummels
van die baas se tafel nie / kyk, ons loer nooit af
en aap nooit na nie / ons is die digters / ons koer
wedersydse bewondering soos vredesduiwe /
buitendien: ons weet al ons lettergrype is torinkies
van as en sandkasteeltjies in die land / en óns
brandkerse in die wind van geskiedenis / daarom
is ons monde welluidend van meelewing /
want ons is die digters / broers en susters /
so waarom sou ons mekaar ook ooit
in die oond wil steek?
© Breyten Breytenbach. Mei 2011
Manifes van meelewing, of pleidooi daartoe, wonder ek …
Baie mooi.