Rooikappie en die wolf
Toe ek vir oulaas gaan totsiens sê,
was dit ‘n vreemdeling wat gelê
het in Ouma se bed. In plaas van
rose het sy geruik na bedpan,
kanker en hospitaal. Haar sagte
Ouma-lyf ‘n sakkie bene,
in die plek van haar witgrys-perm net
spinnerakdraadjies. Die blink het
soos trane gestort uit haar oë.
En wanneer het Ouma se lag so
kléin geword? Ek het haar liggies op
die voorkop gesoen, buite geskop
aan die sypaadjierand: nie oor dood,
maar teen lewe wat vreet in haar skoot.
(c) Aniel Botha (Uit: pirouette, 2012: Queillerie)
***
Wanneer het jy dié gedig geskryf. Hoe het dit ontstaan?
Ek het dit drie of vier jaar gelede geskryf terwyl ek besig was om ‘n graad in kreatiewe skryfwerk te voltooi. Die gedig het ontstaan in reaksie op my ouma se siekbed wat ek as baie traumaties ervaar het. Dit is egter eers lank ná my ouma se siekte geskryf. Die Rooikappie-beeld is waarskynlik te danke aan die feit dat ek tydens die skryf van die gedig ‘n Grondslagfase-onderwyseres was.
Kon jy dié bepaalde gedig vinnig tot in sy finale vorm afrond, of het dit deur verskeie weergawes na sy finale vorm ontwikkel?
Hierdie was een van my vroeë pogings en dit is etlike kere herskryf.
Hoeveel van dié vers is aan jou “gegee” en hoeveel daarvan was die resultaat van wroeg en sweet?
Die gegewe was alles daar vir my om mee te werk. Die harde werk was om die kolle te verbind.
In welke mate het die vers sy finale vorm bereik? Het jy byvoorbeeld die een of ander ordeningsbeginsel toegepas?
Die gebruik van die distigon het my gehelp om die inhoud te struktureer.
Het jy die vers gedurende sy vormingsproses aan iemand gewys en of mee bespreek? Is daar iemand (of instansie) wat jy as klankbord gebruik terwyl jy aan ‘n vers werk?
Ja, ek het die gedig gedeel met Professor Joan Hambidge en my mede-studente aan die Universiteit van Kaapstad. Hulle kommentaar was baie waardevol.
Hoe lank na die vers voltooi is, het jy dit laat publiseer? Waar het die betrokke vers die eerste keer verskyn?
Die vers is omtrent drie of vier jaar nadat ek dit geskryf het in my bundel Pirouette opgeneem.
Kan jy ietsie sê oor die kwessie van “feit” en “fiksie” in dié vers?
Hierdie spesifieke vers is hoofsaaklik op feite gebaseer.
Kan jy kortliks sê waaroor die vers, volgens jou, handel?
Oor siekte en die dood. En oor die onvermoë om dit te verwerk.
Was daar dalk iets (boek/musiek/film/skildery) wat ‘n bepaalde invloed op die tot standkoming van dié betrokke vers gelei het?
Die storie van Rooikappie en die Wolf, uit die aard van die saak.
Het jy ‘n bepaalde leser, of gehoor, in gedagte wanneer jy aan ‘n vers werk?
Nee.
In welke mate verskil hierdie vers van jou ander gedigte?
Wat tema en styl betref, stem die gedig eintlik baie met my ander verse ooreen.
Is daar iets in dié vers wat jy as tipies “Suid-Afrikaans” sal beskou?
Nee, siekte en die dood is universele verskynsels en die storie van Rooikappie is ook nie eie aan Suid-Afrika nie.
Kon jy dié vers tot ‘n bevredigende punt afhandel, of het jy dit maar ten einde laas “versaak”?
Ek besef dat geen gedig ooit perfek sal wees nie, maar ek is tevrede met hierdie een se imperfeksies.
Was jy tevrede met die lesers se reaksie na die skryf (of publikasie) daarvan?
Ja, ek weet van ten minste een persoon vir wie die vers iets beteken het en dit is vir my meer as genoeg.
‘n Laaste vraag, ter wille van die interessantheid: Kan jy nog die eerste vers wat jy ooit geskryf het, onthou? Indien wel, vertel ons ietsie daarvan?
Ek het dit genadiglik vergeet.
(c) Aniel Botha
Erkenning: Die konsep van Digstring is ingegee deur Brian Brodeur se benadering op sy weblog “How a poem happens“.