VOLMAAN, NATURE’S VALLEY
bo vanaf die bergpas die strand wagtend, gloeiblou;
‘n koue oseaan onder ‘n brandende maan
kronkel-kronkel afwaarts soos ‘n boomslang
en dan die dorp: ‘n straatligafwesige habitat
‘n tussengrond
van see en berg en woud – hierdie woud, vroeëre woude
asof jy slaap langs ‘n oeroue maagd
nie juis aartsonskuldig nie:
‘n bobbejaan het ure gelede die bure se roomys
en hoender uit die vrieskas gedief
en boonop die parfuum gedrink;
toe het kees, met ‘n fyn sin vir simboliek
‘n hengse hap uit Raka gevat
byna alles is vergeefbaar in die maanlig
wanneer die vallei vreet en verteer soos ‘n dier
aan jare se vrese, die uur vir uur gedruk van ‘n oor
teen die venster van ‘n stadshuis, tevore
die stip geluister na voetvalle
of skril versplinterende glas
(in die begin is die bosvark op die grasperk
vir ‘n inbreker aangehoor)
‘n bosboktrop skemer deur die mistigheid
in die kloof agter die huis bebaarde bome
wat ná agthonderd jaar steeds weier om te sterf
rooi loerievlerke
en tussen takvingers
die sagblou skrotums van slapende ape
hoeveel spesies onontdek
hoeveel grysaards wat hulself hier vermink
skiet vergiftig verdrink
asof, as jy net eenmaal migreer,
dit dié plek is om heen te swerf
op elke werf verbrokkel ‘n boom
stilweg tot baie bome,
had ‘n ou tuinier vertel
vanaand sal die strandmeer
aangevuur deur die maan
weer in vlamme opgaan;
die kind sal tuin toe gaan
vol afwagting
‘n swerm flikkervlieë deur sy arms laat vlieg
kortsluitings in die kleine;
sy ma sal nie sê: ek het jou gesê nie
sy pa glo nie als wat getykaarte voorspel nie
hulle weet dié kusbos is vir insekte en kinders
die duine vir afskeid
sekelrûe van haaie in ‘n sloepie
silwer dolfyne in ‘n boog gestring
ook aan die ander kant van die aarde sing walvisbulle
in agt oktawe
dit is byna volmaan in die kusdorp – die uur van vermeerdering
in die straat, ‘n reënwind
in die huis, hunkering
in die liggaam, saad
op só ‘n aand neem sy jou in
Baie geluk, Carina!
Dankie, Trienke! En moenie die slapende ape wakker maak nie:).
Baie dankie, Johann!
Geluk Carina.
Ek het gehou van ‘die sagblou skrotums van slapende ape.” Vol atmosfeer. Geluk!
Susan, dis vriendelik van jou, dankie!
Baie geluk, Carina! Jou gedig is meesleurend en gevoelvol. Welgedaan!
Treffergedig, baie geluk Carina 🙂
So mooi en aards.