Maarten Inghels.Eilandtijd
Eilandtijd
Als niets helpt gaan wij het woud binnen.
Hakken een naaldboom om en dragen die boven ons hoofd
het bos uit, de stad in.
Indien nodig knippen wij
de kruin in een vorm <<<=
die geruststellend werkt.
Na het snoeien hangen wij ons
afzijdig om de stoel. Klaar
om hees en zwijgend te worden.
We dompelen ons gezicht onder in een bord
hete soep en voelen de zondagssomberte
aan ons branden. Het badkamerkastje zwaait
open naar onze uitgebalanceerde mimiek —
er bestaat geen zalfje voor gebroken oogcontact.
Onze besmette adem kaatst tegen het plafond.
We snuiven keukenzout en voelen
de oneindigheid van onze tenen eten
(het trekt in onze benen omhoog).
Dit zijn de namiddagen van sardines en wafels,
de grondsmaak van een dwalende zonsondergang.
De drang om op eilandtijd te leven.
© Maarten Inghels / 2015
