ALS GEKLEURD GLAS IN LOOD
En dan zijn er de dagelijkse dingen,
het wrakhout van de voorbije jaren,
zonlicht achter de gesloten gordijnen,
iemand die luistert naar de geliefde.
En dan zijn er de geluiden van de schrijvers,
de herders van de woorden, hun gezwijmel
en hun vertederend voorlezen, opgemerkt
tussen al die vele lichte nuances van blauw.
En dan is er ten slotte het dubbelzinnige
van een dag die als besmet blijft hangen,
zoals het logboek van de verleiding,
zoals de stilte van stilstaand water.
© Willem M. Roggeman, 2024