Eunice Basson is in Pretoria gebore, daar skool gegaan en aan UP en Unisa studeer. Vroeg in haar professionele loopbaan het haar belangstelling in Kunsgeskiedenis, as uitvloeisel van haar nagraadse studies, in ’n navorsingsrigting ontwikkel en is sy in 1980 by die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing (RGN) se Sentrum vir Kunshistoriese Navorsing aangestel. Daarna volg ’n aanstelling as dosent in Kunsteorie in die Departement Beeldende Kunste aan UP en in 1987 in die Departement Kunsgeskiedenis, Visuele Kunste en Musiekwetenskap aan Unisa waar sy die graad D.Litt et Phil in 2005 behaal. Sy het verskeie artikels oor die Suid-Afrikaanse Kunsgeskiedenis in vaktydskrifte gepubliseer en was mederedakteur van die kunshistoriese vaktydskrif, de arte wat deur Unisa gepubliseer word.
Van haar gedigte is reeds in 1996 in Tydskrif vir Letterkunde gepubliseer.
In 2011 het sy die MA-graad in Kreatiewe Skryfkuns aan UP onder leiding van Henning Pieterse voltooi en tydens hierdie studietydperk het LAPA-Uitgewers in 2009 ’n beurs vir Kreatiewe Skryfkuns aan haar toegeken.
Sy debuteer in 2014 met die bundel Leiboom wat in 2015 gekortlys is vir die Ingrid Jonker-prys. In 2018 is haar gedig getiteld Almanak een van die drie wenners in Litnet se Tyd-skryfkompetisie.
Van haar gedigte is in die AVBOB-bundels opgeneem en in 2020 is haar werk ook opgeneem in die versamelbundel Vers & Vrou. In dieselfde jaar verskyn haar tweede bundel, By die dag, by Protea Boekhuis en in die Covid-jaar van 2021 is haar werk in die bundel Maskers en Mure opgeneem.
By die see
Vir Alan Kurdi (2012–2015)
Langs ’n vreemde kus skitter rotspoele
waar kinders later in die dag
tussen klipkouse en wier sal dobber en joel,
seedruiwe heen en weer sal slinger en ’n klein inkvis
sal koes vir die aasjagter se vangstok.
Wagtend op die eerste golwing hooggety
lê ’n kind soos ’n speelding
in nuwe klere en skoeisel uitgevat
tussen drifsel en branderskuim
met die somerson vir oulaas polsend
in sy klein, ontvanklike hande
voor ’n soldaat op kuspatrollie
hom van die sand af skep,
en vir ’n oomblik, asof sy eie,
teen sy warm bors vasdruk.
Uit: By die dag, 2020, Protea Boekhuis
Niks meer nie
Kom bly by my, al trek my oë deesdae water.
Hou my sonbevlekte hande vas –
net dit, niks meer nie.
Kom bly by my al sit ons net en peusel
aan dit wat was. Niks meer nie.
Al is my kraag deesdae hoog geknoop,
jou hande onbeholpe en skaam,
sit hier by my, net hier,
en lees ’n geliefde reël of twee.
Net dit, niks meer nie.
Wanneer ek soos ’n blaar lig word
en oor die tuin wegwaai, pluk soos altyd
dan ’n pot vol krismisrose, pienk en blou,
vir die voorportaal, oranjegeel
kappertjies vir geur.
Vir dit wat was. Niks meer nie.
Uit: By die dag, 2020, Protea Boekhuis