Versindaba
~ 'n Weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

vanaf 25 November tot 25 Desember​

arriveer my familie per pos​

Hulle is wiegende gesigte op stingels​

Hulle papiermonde raas: geseënde Kersfees, geseënde Kersfees . . .​

Bibberende Piet is ’n krom kitaar (hy sing gans te veel.)​

My suster (sy het haar hande vir eierklitsers verruil)​

is ’n brandende kers wat dor en droomloos drup.​

My broer (o, hy is anders as ander mense)​

is ’n boom wat aanhou reën.​

​ ​ Maar die roos is my moeder​

Die roos met die geslote mond is my moeder ja​

Kersnag begin sy leef​

reis sy ’n asemtog deur die heilige nag,​

omvat sy my met al haar blare.​

Sy kom staan voor my, ’n verslete kop​

’n boetebos vol kinderverhale.​

​ ​ Sy is ’n roos my moeder​

’n Kerskaartjie​

wat taai gelewe is aan drome.

© Jeanne Goosen, Kerskaartjies, fragment uit Orrelpunte, Perskor, 1975.