Uitgeverij Van Oorschot vier fees …
Geert van Oorschot
Vandag is ‘n groot dag in die 63-jarige geskiedenis van die onafhanklike Nederlandse uitgewery, Van Oorschot. Nie net sou sy stigter, Geert van Oorsschot (1909-1987), vandeesmaand ‘n honderd jaar oud gewees het nie, maar die uitgewery wat hy in November 1945 tot stand gebring het, publiseer vandag hul duisendste titel. Dié spesiale publikasie bevat die korrespondensie tussen Van Oorschot en M. Vasalis (wat toevallig óók vanjaar ‘n honderd jaar oud sou gewees het), wat hulle tussen 1951 en 1987 gevoer het. “Uitgeven zoals Geert van Oorschot deed betekent onafhankelijk uitgeven, en alleen uitgeven wat je zelf mooi of goed vindt,” het Arjen Fortuin (NRC Handelsblad se redakteur en biograaf van Geert van Oorschot) opgemerk.
Uitgeverij Van Oorschot was maar nog altyd wars van die hoofstroom, maar kon onder hul galery skrywers groot name soos Hans Lodeizen, W.F. Hermans, J.J. Voskuil en G.K. van het Reve reken. Voorts was hulle bekend vir die klassieke werke van Multatuli, Biesheuvel, Couperus, Leopold, Ter Braak en Du Perron wat hulle met netjies-versorgde uitgawes in druk gehou het.
Inderdaad is hierdie ‘n besonderse prestasie deur ‘n relatief klein hondjie op die werf wat so lank tussen die groot honde kon oorleef. En – gaan lees gerus ook weer die artikel wat Hans Ester oor die korrespondensie tussen Elisabeth Eybers en Chris van Geel geskryf het. Hierin is daar vele verwysings na Geert van Oorschot, wat nie net Eybers se Nederlandse uitgewer was nie, maar ook haar minnaar. Of Van Oorschot ‘n aangename, liefdevolle mens was? Wel, dít is ‘n totaal ánder storie …
En daarmee groet Nuuswekker vir dié week. Stook die vreugdesvure dié naweek; ons hervat Maandag weer.
Mooi bly.
LE
