NAAR HARTENLUST DOORBORDUREN OF INHAKEN OP… HET VUREN VAN DE HERSENEN… OFTEWEL: NIET ALLEEN MIJN SCHOONMOEDER WIL DOLGRAAG ERGENS EEN PATROON IN ONTDEKKEN
U moet beslist goed drinken. Het gebouw laat zich verticaal lezen. Probeer zoveel mogelijk de schaduw op te zoeken. Ik ga u echt niet uitleggen wat een Blog is. U met uw wolkje melk. Hebben wij een excuus nodig soms? Volgens mij is een fijne speurzin, een gezonde portie ontdekkingsdrift alles wat we nodig hebben om welke missie, welke sessie dan ook tot een succes te maken. Zo lang we maar lekker veel en opzettelijk kunnen verdwalen. Blog Blog.
Wat is dat nog maar, diagonaal lezen?
Beslist goed drinken. Ik herhaal het expres. In zo’n kort tijdsbestek, vind ik het persoonlijk boeiender om er achter te komen wat een immuniteit is. En dat je dat persoonlijk beter weg kan laten. Immuniteit…
Heeft juist alles met poëzie te maken. En met zo’n weblog ja!
Koffie onttrékt vooral veel vocht. Allitererend veel vocht. Een immuniteit…, ja, dat woordje kwam ik steeds tegen toen ik in de geschiedenis van mijn stad dook. Bouwwerk, bolwerk, dwangburcht. Verslavend, je duikt in zo’n geschiedenis en het gaat leven! Ineens krijgen woordjes weer een magische aantrekkingskracht – Het lijkt, nee, het is verdomd archeologie. Je kan dat ‘soort van’ beter weglaten. Precies als laatst dat tante Truus en tante Bep en mijn persoontje. En mijn persoontje. Ik herhaal het expres. Wolkje melk. Het gaat leven, o heden. Het woord poëzie niet in de mond nemen. We houden het voorlopig op archeologie. Iets opgraven (…je ingraven). Op woorden stuiten:
Immuniteit (grondstuk)
Serieus navorsing betrachten. En dan, met zo’n potscherf in de hand, expres verdwalen in de Wiki. Daar kan ik nou geweldig opgewonden van raken. Wel drie keer klaarkomen. Landje veroveren. Het naadje van de kous willen weten – nee niks! // Dorst. Nooit te laat komen. Iets van vroeger. O vast. Het heeft altijd vast ook heel veel met poëzie te maken. Is mijn ervaring ( ). Aanknopend bij het nu pardoes op iets opmerkelijks stuiten. Curieus, licht en wonderlijk. Spontaan, met een eindeloos langgerekte whoho in ons verstopt, in de archieven moeten duiken .
het gebruik om in gemeenschap te leven
En dan altijd, zélfs met zo’n onmogelijk langgerekte whoohoo in ons opgepot, weer op nieuwe woorden stuiten. Niet zozeer omdat het van vroeger is, maar omdat het ons sterk ergens aan doet denken. Alsof je iets belangrijks vergat.
nou knal die walle van die tijd
Een dialect. Een vreemde taal, brengt ons meteen waar we zijn moeten. Veel sneller dan altijd maar netjes ABN (Algemeen Beschaafd Nederlands) of beleefd met twee woorden spreken, dat zou doen. Nou knal die walle… Het werkt acuut. Met een schok(je) kom je bij. Een lap grond. Een grazig weiland. Aan het schrikdraad voorbij, is het niet zozeer de kracht van een opinie maar de zuiverende kracht van specifieke woordjes die het doet. Hulle loop die veiligheidstralies onderstebo, las ik op dit weblog. Meteen asem, O2. Dit vrije veld.
In Landjepik versterken twee spelideeën elkaar.
Meteen dat vermogen weer terug. Met een kleine explosie de bom onschadelijk maken. Subtiel verschuift er een woordjes en het eeuwige piekeren lost op. Verre echo van Wittgenstein. Maar wat graag, tante Truus. Beleefd met twee woorden, ja. Blog blog.
Poëzie is dope. Ik herhaal het expres. Net zoals vermogen kapitaal is. Het vermogen zo lang bij iets stil te staan, dat het gaat leven. De eindeloos langgerekte whoho in ons opgeschort, ontrolt zich aan dit vreugdevuur.
Hulle loop de veiligheidstralies onderstebo
Die respekvolle stilte is aangetas… Nou knal die walle… Duzend klinkende varianten op de duizendklapper. Het feestelijk vuren van de hersenen. De trotse bouwsels uit het verleden staan overeind. Enkel wat (in een moordend tempo elkaar opvolgende) alledaagse opinietjes gingen aan flarden. Rode snippers rondom.
De hele straat bezaaid.
Nu weer Oranje. De hele stad. O, drinken ja, sloten. Omsloten tuin omsloten tuin. Lichte vorm van hallucineren op een wolkje melk. Alstublieft, mevrouw. Uw paradijs. Alsof je het belangrijkste vergat. Wel of geen magie. Je voelt heus niet alles in je portemonnee. Doet u mij nu eens haarfijn uit de doeken wat twitteren is. En ik geef u gratis en voor niks de link naar één van mijn luxe buitens.