La mano de Dios
Diego Maradona
speel vir Los Cebollitas
dribbel die aarde
soos ‘n groot-groot ui
met fyn voetwerk
tot binne-in die Coppa Italia.
En die aarde draai,
en die aarde draai…
Van Argentinië
tot Italië klink sy naam
op sport se dobbeltafel:
M-a-r-a-d-o-n-a,
M-a-r-a-d-o-n-a…
Fidel Castro se tattoe
op sy linkerbeen,
die regterarm dra
‘n jong Che Guevara.
Voor die Azteca-stadion
word hy verewig:
‘n goue, gemeste kalf.
En die aarde draai,
ja die aarde draai…
Gekus deur die gode,
hierdie Diego.’n Demi-god.
‘n Doel word die hand
van God, ‘n ander een
uitgewys as die grootste
en beste oorwinning nóg.
En hul buig daar in aanbidding.
En die aarde bly draai,
o die aarde bly draai…
Hy was ‘n Dawid,
wat opponente kon uit-Goliat.
Voete van klei?
Roem uitgesnuif?
Dalk teen te veel gode opgestel?
Daar is geen beseringstyd
vir moderne godjies:
Yo Soy El Diego
(al speel jy afrigter
óf opsteller van jou span)
Ja die aarde draai,
ja die aarde draai…
‘n Eindfluitjie blaas
verdoemend: uit!
© Joan Hambidge