Gala-toeskouer
A postcard from the Volcano
Lig- en skaduhale snelskryf die wind-,
boom- en son-
onderons oor die Wallace
Stevens-verse op my skoot. ‘n Rilbont bal rol uit die hoek
van my oog tot teen
my been
en ek kyk op: mededingerslae van die swemmers laat skitter- en skadu-
rimpelinge agter hulle wat vergly
verglad, deursigtig stol – stille waters
agtergrond waarteen kinderledemate ywerend-muterend kom ‘n reeks verdwene
hardloophoudings in die meters tot hier
digby
my
– “hallo Oom/jammer Oom/ bye Oom” – bal en al daarmee heen.
Die son
skuif ‘n aks in die trans,
onooglik glorieryk.
En ek lees weer, die beendere
in andermansgedig tot lewe,
“smeared with the gold of the opulent sun”.
Sintaktikus
Geesdriftig, skeel sintaksis maar ons woorde min
ons storm met ‘n horde rededele in
– tot -kus kom keur, die wat en hoe;
toeslaan met die Gideonsbende: sin.
Dankie, Johan.
Dit is interessante taaleksperimente.